บทที่ 1475

เรย์มอนด์โทรหาไมเคิลหลายครั้งและในที่สุดการโทรก็ผ่านไปได้ "ฉันเอง ตอนนี้ฉันอยู่ที่สถานีตํารวจ ผู้หญิงคนนั้นได้รับการประกันตัว พนักงานบอกว่าคุณตกลงที่จะไม่รับผิดชอบเธอดังนั้นพวกเขาจึงปล่อยให้เธอออกไป จริงหรือไม่?" "ใช่ มันเป็นเรื่องจริง" ไมเคิลตอบอย่างเหนื่อยหน่าย "ทําไม? ทําไมคุณถึงปล่อยเธอไป" เรย์มอนด์กําลังคลั่งไคล้ด้วยความโกรธ เขาคิดว่าพนักงานโกหก แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นความจริง ไมเคิลเสียสติไปหรือเปล่า? "ไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ ปล่อยไว้แค่นั้น" น้ําเสียงของไมเคิลมีความสยดสยอง เรย์มอนด์ถามอีกครั้งว่า "ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร? ครอบครัวของเธอมาตามหาคุณไหม" "ไม่ต้องถามอีกแล้ว ฉันเหนื่อย ให้ฉันพักผ่อน!" ไมเคิลวางสายหลังจากพูดอย่างนั้น เรย์มอนด์รู้สึกงุนงงขณะที่เขาถือโทรศัพท์มือถือไว้ในมือ "นี่มันอะไรกัน" ไมเคิลอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้เพราะผู้หญิงคนนั้น แต่เขาไม่ได้สอนบทเรียนให้เธอด้วยซ้ํา ผู้หญิงคนนั้นต้องมีภูมิหลังที่ทรงพลัง เรย์มอนด์เริ่มสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของแอนนามากขึ้น ไมเคิลนอนจนถึงสิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น เขารู้สึกดีขึ้นมากเมื่อตื่นนอน เขาลุกขึ้นดื่มนมหนึ่งแก้วก่อนอาบน้ํา เมื