บทที่ 1453

หลังจากได้ยินเช่นนั้น Madelyn ก็ก้มหน้าลง อย่างไรก็ตาม แองเจิลไม่ค่อยพอใจกับการตัดสินใจของเพสลีย์ "คุณเป็นอะไรไป ทําไมคุณถึงช่วยผู้หญิงเลวคนนี้? คุณควรข่มขู่เธอมากกว่านี้และช่วยฉันสอนบทเรียน!" "ดูสิ คุณควรหยุดเดี๋ยวนี้" ตอนนี้ Madelyn ไม่อยู่ในห้องแล้ว เพสลีย์ ตัดสินใจที่จะไม่ตีรอบพุ่มไม้กับแองเจิล "ตอนนี้แมดลินรับใช้คุณเพียงเพราะเธอคิดว่าคุณคือคุณฟลอยด์ ถ้าเธอรู้ว่าคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวฟลอยด์ เธอก็จะไม่เชื่อฟังขนาดนี้ ดังนั้นคุณควรหยุดแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวเพื่อที่คุณจะได้ไม่ทําให้เธอขุ่นเคือง" "ฮะ! ทําไมฉันถึงกลัวที่จะทําให้คนอย่างเธอขุ่นเคือง? มันง่ายมากสําหรับฉันที่จะฆ่าคนอย่างเธอ!" น้ําเสียงของแองเจิลหยิ่งผยองมาก "คุณจะเชื่อฉันไหมถ้าฉันบอกคุณว่า Gurmisran จะส่งคนไปกําจัดเธอทันทีเมื่อฉันโทรไปแล้ว? นอกจากนี้เธอจะไม่ได้รับหลุมฝังศพเมื่อเธอตายด้วย!" เพสลีย์หัวเราะคิกคักและพูดว่า "ฮ่าฮ่า! คุณฟลอยด์ นั่นเป็นอดีต แต่ตอนนี้ คุณไม่มีความสามารถที่จะทําเช่นนั้น" "คุณกําลังพยายามจะพูดอะไร? เพสลีย์ คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อพบฉัน แต่เพื่อทําให้ฉันโกรธใช่ไหม" แองเจิลไม่มีความสุข เธอจึงรอให้