บทที่ 1434

เรย์มอนด์มองรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของวิลเลียม เขาโกรธมากจนเอื้อมมือไปคว้ากล่องจากมือของวิลเลียม "ฉันจะเอาคืนเพราะคุณไม่ชอบ" วิลเลียมเอื้อมมือไปขวางมือเรย์มอนด์ "คุณจะเอาของขวัญคืนได้อย่างไร? คุณไม่รู้เหรอว่ามันหยาบคาย" เขาสั่งบ๊อบบี้ในขณะที่เขาพูดว่า "เอามันออกไป!" "วิลเลียม คุณไม่ผิวหนาเกินไปเหรอ? ทําไมคุณถึงพูดในทุกสิ่ง" เรย์มอนด์จ้องมองวิลเลียม "ฉันไม่มีสิทธิ์ทําเช่นนั้นเหรอ? ทําไมฉันต้องรับมันถ้าไม่เป็นเช่นนั้น" เรย์มอนด์พูดไม่ออก มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะจับคู่กับวิลเลียม เขาหัวเราะคิกคักและหันศีรษะไปจับซานโธสซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเฮย์เดน "คุณปู่ ให้ฉันกอดเขา!" เฮย์เดนถามอย่างระมัดระวังว่า "คุณรู้วิธีทําอย่างถูกต้องหรือไม่" "ใครไม่รู้จะอุ้มเด็กยังไง" เรย์มอนด์พูดขณะที่เขารับซานโธสจากเฮย์เดนและอุ้มเขาอย่างระมัดระวัง เรย์มอนด์อารมณ์ดีขึ้นมากเมื่อเห็นรอยยิ้มไร้ฟันของซานโธส "ใครบอกว่าเขาแค่ยิ้มให้ปู่ของเขา? ตอนนี้เขายิ้มให้ฉัน รู้ไหมว่าฉันให้ของขวัญชิ้นใหญ่แก่เขา" เฮย์เดนหายใจไม่ออก "คุณกําลังพยายามล้อเลียนฉัน คุณไอ้บ้าเหรอ" "ฉันจะกล้าทําอย่างนั้นได้อย่างไร! ฉันแค่พูดความจริง" เรย์มอนด์ต