บทที่ 142: ไม่สามารถที่จะปล่อยมันไปได้

ในอาคารอาคารเซ็นทรัลเซาท์ แอชลีย์ลงจากรถและตะโกนทันทีที่เธอเห็นโรนัลด์ว่า "พ่อ!" โรนัลด์ขมวดคิ้วและก้าวถอยหลัง "ลูกมาทำอะไรที่นี่?" “หนูมีเรื่องสำคัญจะบอกพ่อ” แอชลีย์เพิกเฉยต่อท่าทีของเขาและพูดว่า “พ่อคะ แม่ท้องแล้ว” “เป็นไปได้ยังไง?” โรนัลด์ตกใจมาก “หนูไม่ได้โกหกนะ ช่วงนี้แม่ไม่สบายและก็คลื่นไส้ เธอไม่ได้คาดคิดว่าตัวเองจะท้องด้วย เธอคิดว่ามันเป็นโรคกระเพาะจึงไปตรวจที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจ น่าประหลาดใจที่เธอรู้พบว่าเธอท้องแล้ว" แอชลีย์ถอนหายใจ “แม่ก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน หลังจากที่รู้ว่าเธอท้อง เธออารมณ์ไม่ดีตั้งแต่นั้นมา มันน่าอายที่เธอจะท้องในวัยนี้” “จะอายอะไรเล่า ตั้งท้องก็เลี้ยงลูกซะ!” หลังจากความรู้สึกช็อคผ่านไป โรนัลด์ก็รู้สึกยินดี! เขารู้สึกเสมอว่าน่าเสียดายที่เขาไม่มีลูกชาย ถ้าจูลี่สามารถให้กำเนิดลูกชายได้ มันคงเป็นความรู้สึกที่ต่างออกไป! จะมีคนที่สืบทอดธุรกิจครอบครัว! “พ่อคะ พ่อคิดว่าหนูขอเพื่อแม่มากเกินไปหรือคะ แม่ไม่มีที่ยืนในครอบครัวและแม่ก็ให้กำเนิดหนู... แค่นี้ก็แย่พอแล้วสำหรับเธอ แล้วตอนนี้ล่ะ พ่อกำลังถาม เธอให้กำเนิดทารกนอกสมรสอีกคน? แล้วใครจะเป็นคนเลี้ยงลูก” “แน่นอน พ่อจ