บทที่ 1406

เมื่อไมเคิลโทรหามาร์คัสเขากําลังรายงานวิลเลียมเกี่ยวกับเรื่องงาน เมื่อเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเขาก็เหลือบมองไปที่ห้องด้านใน วาเลเรียและเดโบราห์กําลังเล่นกับเด็ก ๆ และไม่ได้สนใจสิ่งที่มาร์คัสและวิลเลียมกําลังทําอยู่ มาร์คัสลดเสียงลงและพูดว่า "ไมเคิลต้องการพบคุณตอนนี้ เขาฟังดูไม่ค่อยดีนัก" "ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะไปหาเขาเดี๋ยวนี้" วิลเลียมขมวดคิ้ว "แล้วมาดามล่ะ" มาร์คัสเหลือบมองห้องด้านในอย่างกังวลและลดเสียงลง "เธอจะถามคุณไหมว่าคุณจะไปไหน? ถ้ามาดามรู้คงจะแย่มาก" "ดูคุณสิ! มันจะดีไหมถ้าเราไม่บอกเธอ? อย่าบอกฉันว่าคุณจะแจ้งให้เธอทราบที่อยู่ของฉัน" "แน่นอน ฉันกลัวว่าคนอื่นจะบอกเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ ฉันรู้ว่าช่วงนี้คุณค่อนข้างขี้ขลาด" มาร์คัสอาละวาดจนวิลเลียมจ้องมาที่เขา จากนั้นเขาก็บิดคําพูดทันทีและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "มีคนบอกว่าผู้ชายที่ดีเท่านั้นที่จะกลัวภรรยาของพวกเขา นี่เป็นการพิสูจน์ว่าคุณฮาเวิร์ดคุณเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์แบบ" "นี่ฉันกลัวเธอเหรอ? นี่คือฉันรักเธอและเอ็นดูเธอ!" วิลเลี่ยมแก้ไขมาร์คัส "อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ผู้ชายยอมจํานนต่อภรรยาของเขา สําหรับฉัน นั่นหมายความว่าเขากลัวภรรยาของเขา" มาร์คัส