บทที่ 1381

ทันใดนั้นยามที่ประตูก็แสดงสีหน้ามีความสุข "เธอคลอดลูก! ในที่สุดเธอก็ทําได้!" เฮย์เดนเรียกด้วยรอยยิ้มที่ยิ้มแย้มแจ่มใส "เตรียมซุปให้มาดามพร้อมหรือยัง? ส่งไปโรงพยาบาลทันที!" "มีอีกอัน!" กวินเตือนเขา "ใช่ เธอคลอดลูกแค่ตัวเดียว และมีอีกตัวนึง" เฮย์เดนพยักหน้า "น่าจะเร็วๆ นี้ใช่ไหม" "ความแตกต่างของเวลาในการจัดส่งอาจแตกต่างกันไปตั้งแต่ไม่กี่นาทีไปจนถึงมากกว่า 10 นาที" พยาบาลตอบทันที "ฉันแค่ต้องรออีกสักหน่อยก่อนที่จะได้พบกับหลานชายที่มีค่าของฉัน!" เฮย์เดนเอามือลูบกัน "พวกเขายังต้องอาบน้ํา ฉันเกรงว่าคุณจะต้องรออีกหน่อย" พยาบาลเตือนด้วยรอยยิ้ม "ไม่เป็นไรหรอก ไม่กี่นาทีก็ไม่มีอะไรเลยเมื่อฉันรอมานานขนาดนี้!" เขาได้ยินเสียงทารกอีกคนร้องไห้เหมือนที่เขาพูดแบบนี้ กวินหัวเราะและพูดว่า "นั่นลูกคนที่สองเหรอ" "นั่นไม่ใช่เสียงร้องของทารกคนแรกที่เกิดมาเหรอ" เฮย์เดนถามอย่างไม่แน่ใจ วาเลเรียใช้กําลังทั้งหมดของเธอเพื่อให้กําเนิดลูกคนที่สอง และเธอก็เหนื่อยมากจนผล็อยหลับไป วิลเลียมไม่ได้ดูลูกชายของเขาด้วยซ้ํา "ภรรยาของฉันเป็นลม! เกิดอะไรขึ้น" "เธอกําลังพักผ่อนเพราะเธอเหนื่อยเกินไป ไม่ต้องกังวล!" คําตอบของหมอทํา