บทที่ 133: โหดร้ายเกินไป

วาเลเรียเห็นข้อความราตรีสวัสดิ์ของวิลเลียม เธอไม่ตอบ แต่กลับจ้องไปที่ข้อความนั้นอยู่นาน เขาสามารถส่งข้อความราตรีสวัสดิ์หาผู้หญิงหลายคนได้ไม่ใช่เหรอ? เขาเป็นคนสำส่อน ผู้หญิงหลายคนมาหาเขาทีละคน ดังนั้นเธอจึงต้องเป็นหนึ่งในผู้หญิงหลายคนของวิลเลียม วาเลเรียโยนมือถือทิ้งแล้วเอาผ้าห่มคลุมหัว แต่เธอนอนไม่หลับ เธอเคยชินกับการนอนในอ้อมแขนของวิลเลียม จู่ๆเธอก็เหมือนถูกบังคับให้ต้องนอนคนเดียว! วาเลเรียพลิกตัวพลิกทั้งคืนแต่เธอไม่ได้ผล็อยหลับไปจนกลางดึก เช้าวันรุ่งขึ้นวาเลเรียตื่นขึ้นจากเสียงกดจากกริ่งประตู แอ๊บบี้คงจะยังหลับสนิทอยู่ ดังนั้นเธอจึงเดินไปเปิดประตูอย่างง่วงๆ ผู้ชายที่เคยส่งอาหารเช้าให้เธอที่เลควิวเนสท์ ยืนอยู่ที่ประตูพร้อมกับกล่องอาหาร “คุณบราวน์ คุณวิลเลียมขอให้ฉันนำอาหารเช้ามาให้คุณ!” “ฉันไม่ต้องการมัน!” วาเลเรียปฏิเสธ “นี่คือคำสั่งของคุณวิลเลียม ผมหวังว่าคุณบราวน์จะไม่ทำให้เรื่องยุ่งยากสำหรับผม  ถ้าคุณไม่ยอมรับเรื่องนี้ เมื่อผมกลับไปผมจะถูกลงโทษ” วาเลเรียไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรับอาหารเช้า แอบบี้ออกมาจากห้องของเธอ ขณะที่วาเลเรีย ปิดประตู "ใครมาเคาะประตูบ้านกันแต่เช้าเนี่ย?" ขณะ