บทที่ 1337

ปืนมีอยู่ทุกที่ในสหรัฐอเมริกา มีเหตุการณ์กราดยิงประมาณสองสามร้อยครั้งทุกปี และไม่ควรประเมินความรุนแรงของอันตรายต่ําเกินไป เมื่อไมเคิลได้ยินว่ามีการยิงปฏิกิริยาแรกของเขาคือการซ่อนตัวในที่ปลอดภัยกับแอบบี้ ไฟฟ้าที่ศาลากลางถูกตัด และเจ้าหน้าที่ได้ปิดทางเข้า มีเพียงเสียงแตกเท่านั้นที่ได้ยินข้างนอก แอ็บบี้กลัวมากและขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของไมเคิล "ไม่นะ! เราควรทํายังไงดีคะ ฉันกลัวมาก!" "ไม่ต้องกลัว ฉันจะไม่ยอมให้ใครทําร้ายคุณ" ไมเคิลปลอบโยนเธอ การระเบิดด้านนอกกินเวลานานกว่าสิบนาทีก่อนที่ตํารวจจะมาถึง ตํารวจติดอาวุธจํานวนมากมารักษาความสงบเรียบร้อย หลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวศาลากลางจังหวัดจะไม่เปิดอีกต่อไป ไมเคิลพาแอบบี้กลับไปที่รถอย่างปลอดภัยและออกจากศาลากลางโดยไม่หยุด เมื่อเหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นพวกเขาไม่มีอารมณ์ที่จะได้รับใบอนุญาตแต่งงานอีกต่อไป แอ็บบี้ยืนกรานที่จะกลับบ้าน ไมเคิลจึงทําได้เพียงส่งเธอกลับ เมื่อเห็นแอ็บบี้กลับมาด้วยใบหน้าซีด เฮเลนก็รู้สึกโล่งใจและกังวลในเวลาเดียวกัน "แอ๊บบี้ ทําไมคุณหน้าซีดจัง มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า" "ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม่ฉันจะขึ้นไปชั้นบนเพื่อนอนลง" ขณะที่แอบบี้