บทที่ 130: ไม่เคยถูกผู้หญิงทิ้งมาก่อน

วาเลเรียจึงกลับไปที่เลควิวเนสท์ บ้านเงียบมากและวิลเลียมไม่อยู่บ้าน เธอเข้าไปในห้องนอนด้วยความรู้สึกหลากหลาย และเริ่มเก็บเสื้อผ้าของเธอ ตู้เสื้อผ้าเต็มไปด้วยเสื้อผ้าของทั้งคู่ เนื่องจากไม่ได้แยกเสื้อผ้าออกจากกัน เธอหยิบเสื้อผ้าของเธอออกมาแล้วโยนลงบนเตียง จากนั้นเธอก็นำกระเป๋าเดินทางออกมาและเก็บเสื้อผ้า เสียงมาจากข้างนอก วาเลเรียเงยหน้าขึ้นและเห็นวิลเลียมอยู่ที่ประตู เขาหายใจหอบเล็กน้อยและรีบกลับมาบ้าน เมื่อเห็นวาเลเรียกำลังจัดเสื้อผ้าของเธอ เขาหยุดที่ประตูและถามว่า “คุณเก็บเสื้อผ้าทำไม?” "ฉันจะย้ายออก!" วาเลเรียพูดอย่างตรงไปตรงมา “ทำไมถึงอยากย้ายล่ะ” “ไม่รู้ทำไม?” "คุณบอกว่าคุณจะไม่ทิ้งผม! แล้วตอนนี้คุณกำลังทำอะไรอยู่?" ใบหน้าของวิลเลียมเคร่งเครียด “คุณบอกว่าคุณจะไม่โกหกผม แต่คุณทำอะไร” วาเลเรียถาม "นั่นก็เพราะว่า..." “มันไม่สำคัญแล้ว เลิกกันแบบเงียบๆ แล้วเราจะแยกย้ายกันไป แค่แกล้งทำเป็นว่าฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่คุณหลอกใช้เพราะฉันไม่ได้มีอะไรพิเศษ...” ทันทีที่วาเลเรียพูดจบ วิลเลียมก็รีบวิ่งเข้าไปหาเธอด้วยความโกรธและจับคางของเธอไว้ "ผมจะไม่ปล่อยคุณไป!" “ปล่อยฉัน! ฉันต้องไปแล้ว! คุณห้ามฉ