บทที่ 1295

แองเจิลพร้อมที่จะออกจากโรงพยาบาลหลังจากที่เธออยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาหลายวัน แมเดลินตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อเก็บของและเธอถามอย่างอยากรู้อยากเห็นเมื่อเห็นแองเจิลนั่งอยู่บนโซฟาอย่างนิ่งเฉย"คุณไม่อยากออกจากโรงพยาบาลเหรอ" "คุณหูหนวกเหรอ? ฉันจําเป็นต้องทําซ้ําตัวเองอีกครั้งหลังจากที่ฉันออกคําสั่งที่ชัดเจนเช่นนี้หรือไม่" แองเจิลอารมณ์ไม่ดีและดุแมเดลีน "ถ้าอย่างนั้นฉันจะผ่านพิธีปลดประจําการ" Madelyn เดินไปที่ประตูและหันหัวของเธอ "คิดถึงทําไมคุณไม่โทรหามาดามอีกแล้วขอความช่วยเหลือจากเธอล่ะ บางทีเธออาจจะใจอ่อนก็ได้" "เธอจะหาฉันได้อย่างไร ฉันจะรอถึงจุดนี้ไหมถ้าเธอเต็มใจช่วยฉัน" แองเจิลพูดอย่างโกรธจัดว่า "พวกเขาแก่และไร้ประโยชน์มาก! พวกเขากล้าปฏิบัติต่อฉันแบบนี้ได้อย่างไร!? พวกเขาทั้งหมดเป็นถังขยะ พวกเขาควรเตรียมพร้อมสําหรับวิธีที่ฉันจะจัดการกับพวกเขาในอนาคต!" "คิดถึงคุณจะเอาตัวรอดได้อย่างไรถ้าคุณไม่ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา? แล้วคุณจะอยู่ที่ไหน" "มันไม่ใช่สิ่งที่คุณควรสนใจ รีบจัดการขั้นตอนการปลดปล่อยทั้งหมด!" แองเจิลกระตุ้นแมเดลิน แองเจิลอาศัยอยู่ในวอร์ดวีไอพีซึ่งทําให้เธอเสียค่าใช้จ่ายอย่างน้อยหนึ่งพั