บทที่ 1293

"คุณพูดอะไร? คุณไปไกลเกินไปแล้ว!" โธมัสมองเธอมากแค่ไหนเพื่อบอกว่าเธอไม่สมควรที่จะเป็นคนรับใช้ด้วยซ้ํา? ไม่มีใครเคยมองเอเวอลินแบบนี้มาก่อนในชีวิตเธอจึงคว้าถ้วยและโยนมันใส่โทมัส น้ําในถ้วยไหลไปทั่วร่างกายของโทมัส แต่เขายังคงนั่งนิ่งและมองไปที่เอเวลินอย่างเฉยเมย ถ้วยกลิ้งลงกับพื้นหลังจากที่มันตกลงบนโทมัสดังนั้นพนักงานเสิร์ฟจึงเข้ามาทันทีหลังจากที่เธอได้ยินเสียงกระจกแตก เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสถานการณ์ภายใน "คุณชายต้องการความช่วยเหลือหรือไม่" "หลงทาง!" เอเวอลินตะโกนด้วยความโกรธ พนักงานเสิร์ฟจึงปิดประตูและออกไป การจ้องมองของโธมัสเย็นชาและเขามองไปที่เอเวอลินอย่างไม่มีอารมณ์ในขณะที่เธอโกหก "คุณจะพูดอะไรที่ทําให้ฉันเสื่อมเสียได้อย่างไร!? โธมัส คุณไปไกลเกินไปแล้ว!" โธมัสมองว่าเอเวอลินอารมณ์เสียแค่ไหนโดยไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ราวกับว่าเขาเป็นเพียงคนนอก ความรู้สึกของเธอไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลย ทัศนคติของเขาที่มีต่อ Evelyn นั้นเย็นชาและห่างไกลมาโดยตลอด ตั้งแต่โทมัสยังเป็นเด็กเขาไม่เคยริเริ่มที่จะทําให้เอเวลินพอใจ ท้ายที่สุดเขาเป็นคนนอกและ Evelyn เป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวเกอร์นีย์ ไม่เพียง