บทที่ 1275

หลังจากที่ Gurmisran และ เพสลีย์ แยกทางกันและกลับไปที่บ้านของพวกเขาเขาใช้เวลาในการบอก Ornard เกี่ยวกับคําขอของ เพสลีย์ ออร์นาร์ดโกรธและดุมากเมื่อได้ยินรายงานของกูรมิศรานว่า "ผู้หญิงเลวคนนี้เธอกล้าพูดแบบนั้นได้อย่างไร? ฉันอยากฆ่าเธอจริงๆ!" Gurmisran สามารถจินตนาการได้ว่า Ornard โกรธแค่ไหน แต่เขาสามารถเกลี้ยกล่อมเขาได้เท่านั้น "นายลาบัน เธอเฝ้าเรามานานแล้ว จึงไม่สามารถฆ่าเธอได้ เราสามารถชะลอเรื่องนี้ได้โดยยอมรับคําขอของเธอเท่านั้น" ออร์นาร์ดรู้ว่าเขาสามารถระบายความโกรธได้ด้วยการดุเธอเท่านั้น เพสลีย์เตรียมตัวมาดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้ต่อเธอ "ผมขอคิดดูก่อน ฉันจะให้คุณตอบเมื่อฉันคิดออก" "คุณลาบัน เพสลีย์ขอให้ฉันบอกคุณว่าเธอไม่ต้องการรอนานเกินไป" "เข้าใจแล้ว ฉันจะให้คําตอบโดยเร็วที่สุด" ออร์นาร์วางสายและสาปแช่งอยู่พักหนึ่ง เมื่อออโรร่านําชามาให้เขาเธอถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นสีหน้าโกรธเกรี้ยวของเขาว่า "เกิดอะไรขึ้น" "เพสลีย์ผู้หญิงเลวคนนั้นกล้าขู่ฉัน!" ออโรร่าให้กําเนิดลูกชายของออร์นาร์ดดังนั้นตอนนี้เขาจึงถือว่าเธอเป็นคนเดียวที่เขาไว้ใจได้และบอกเธอเกี่ยวกับภัยคุกคามของเพ