บทที่ 1267

ไมเคิลถอนหายใจ "มันสิ้นหวัง ฉันอยู่ใน บริษัท มานานในวันนี้และฉันตระหนักว่ามันไม่น่าจะสามารถบันทึกได้ ฉันจะให้ปู่ของฉันยอมรับความจริง!" วิลเลียมไม่ได้ให้ความสนใจกับกิจการของครอบครัวเดวิสมากนักและรู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น "แม้ว่าครอบครัวของคุณจะยากจนลง แต่ฉันแน่ใจว่าคุณจะยังร่ํารวยกว่าคนทั่วไป ฉันไม่เชื่อว่าครอบครัวของคุณจะพังพินาศแบบนี้" "ถึงแม้ผมจะไม่เชื่อ ฉันยอมรับความเป็นจริงแล้ว" ไมเคิลได้อ่านงบการเงินและเอกสารมาเป็นเวลานานจนเขายอมรับสถานการณ์ปัจจุบัน "ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะกอบกู้บริษัทหรือไม่" วิลเลียมถาม "มันไม่ใช่โอกาสสูง เราต้องการเงินจํานวนมากเพื่อเติมเต็มการขาดดุลของเราและฉันไม่มีความมั่นใจที่จะนํา บริษัท กลับมาสู่เส้นทาง หลักการของฉันคือการไม่ต่อสู้กับการต่อสู้ที่พ่ายแพ้ ดังนั้นฉันจึงปล่อยให้มันเป็นได้" "ไมเคิลถ้าคุณสามารถนํามันกลับมาได้ฉันสามารถสนับสนุนคุณได้" "ขอบคุณวิลเลียม! ฉันซาบซึ้งในความเมตตาของคุณ นี่เป็นเรื่องของครอบครัวเดวิสและยังเป็นชะตากรรมของครอบครัวเดวิสด้วย ปล่อยให้ธรรมชาติดําเนินไป" ไมเคิลปฏิเสธความเมตตาของวิลเลียม เขาและวิลเลียมเป็นเพื่อนสนิทกันดังนั้