บทที่ 124: ลูกชายของตระกูลฮาวเวิร์ด

คืนนั้นวาเลเรียนอนไม่หลับเพราะเธอฝันร้าย ในความฝันของเธอ ผู้คนรังแกเธอ เธอจึงร้องไห้อย่างช่วยไม่ได้ วาเลเรียรู้สึกว่ามีมือกำลังเช็ดน้ำตาของเธอเบา ๆ ด้วยความงุนงง เธอรู้สึกว่าเธอได้พบสิ่งที่เธอจะพักพิง ได้ เหมือนกับว่ามือนั้นคือสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น และเธอกำลังซุกอยู่ในอ้อมแขนของเขา วิลเลียมยิ้มเมื่อเห็นว่าเธอจับแขนเขาและเขาไม่ยอมปล่อย เขาก้มศีรษะลงและจูบใบหน้าของวาเลเรียเบา ๆ เธอเอื้อมมือไปโอบเอวเขาและซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา ไม่นานเธอก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง เช้าวันรุ่งขึ้นวาเลเรียลืมตาขึ้น และรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ หัวของเธอดูเหมือนจะซุกอยู่ใต้บางสิ่งบางอย่าง เธอเงยหน้าขึ้นด้วยความงุนงง และสิ่งที่เข้ามาในสายตาของเธอคือใบหน้าที่หล่อเหลา วิลเลี่ยมมองเธอด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “คุณตื่นแล้วหรือ” วาเลเรียมองดูวิลเลียมด้วยความงุนงง ไม่นานเธอก็รู้สึกตัวและผลักวิลเลียมออกไป วิลเลียมยืดแขนและดึงวาเลเรียกลับ จากนั้นเธอก็พยายามอย่างหนัก “อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ วิลเลียม!” “ที่รัก ผมรู้ว่าทำไมคุณถึงโกรธ นั่นเป็นเพราะคุณเห็นผมที่ทางเข้าของกลุ่มบริษัท ฮาวเวิร์ด  ขณะโต้เถียงกับอลิซาเบธ ใช่ไหม?”