บทที่ 1245

เมื่อได้ยินว่าเวโรนิก้าอยู่ที่นี่ ออโรร่าก็หนีจากออร์นาร์ดทันทีและพาซานโธสไปด้วย ออร์นาร์ดโทรหาเธอและพูดว่า "พวกคุณจะพบกันไม่ช้าก็เร็ว ดังนั้นเพิ่งพบเธอวันนี้" "ฉัน... ฉันกลัวเธอนิดหน่อย!" การแสดงออกของความกลัวปรากฏบนใบหน้าของออโรร่าเมื่อเธอพูดถึงเวโรนิก้า "ไม่ต้องหรอก ฉันอยู่นี่! เพียงแค่จัดการกับเธอตามสิ่งที่ฉันสอนคุณ เธอไม่ใช่พระเจ้าหรืออะไรดังนั้นเธอจะไม่รู้เกี่ยวกับเรา" ออโรร่าไม่กลัวอีกต่อไปหลังจากได้ยินคําพูดของออร์นาร์ด เธออุ้มซานโธสและตามออร์นาร์ดไปที่ห้องนั่งเล่น ใบหน้าของเวโรนิก้านั้นน่าสะอิดสะเอียนและเห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งหายจากโรคร้ายแรง ออร์นาร์ดนั่งอยู่บนรถเข็น เมื่อเขาเห็นเวโรนิก้าใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม "เวโรนิก้า คุณรู้สึกโอเคไหม" "อ๋อ! การจ้องมองของเวโรนิก้าอ้อยอิ่งอยู่กับออโรร่าและทารกในอ้อมแขนของเธอ "นี่ต้องเป็นนายหญิงของออร์นาร์ดและลูกนอกสมรสของเขา" เธอคิดกับตัวเองอย่างเกลียดชัง อย่างไรก็ตามเธอยิ้มและถามว่า "นี่คือญาติของ Gurmit หรือไม่" "อ๋อ ฉันชื่อ Aurora Caison!" ออโรร่าตอบด้วยรอยยิ้ม จากนั้นซานโธสก็พูดขึ้นด้วยน้ําเสียงที่ดูเด็กๆ ว่า "ฉันคือซานโธส! ยินด