บทที่ 1234

"ตบ!" มีรอยแดงสองสามรอยปรากฏบนใบหน้าของ Ornard และบอดี้การ์ดของเขาก้าวไปข้างหน้าทันทีและยับยั้งมือของเวโรนิก้า เธอกรีดร้องในขณะที่เธอดิ้นรนและเธอยังกัดบอดี้การ์ด มือของบอดี้การ์ดเต็มไปด้วยรอยกัด แต่เขาไม่กล้าทําอะไรกับเวโรนิก้า ออร์นาร์ดนั่งอยู่บนรถเข็นและเขายกมือขึ้นแตะใบหน้าที่มึนงงของเขา เขามองไปที่เวโรนิก้าอย่างเศร้าสร้อยซึ่งยังคงกระโจนไปมาบนเตียงในโรงพยาบาลเป็นเวลานาน จากนั้นเขาก็ผลักรถเข็นไปข้างหน้าและตบหน้าเวโรนิก้าในขณะที่เขาตะโกนว่า "เวโรนิก้า! ตื่นเถอะ!" เวโรนิก้าตบเลือดเต็มปากหลังจากถูกตบที่ใบหน้าและหยุดกัดบอดี้การ์ด เธอจ้องมองออร์นาร์ดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตะโกนชื่อของเขาและหลั่งน้ําตา ออร์นาร์ดหยิบทิชชู่และเช็ดน้ําตาของเวโรนิก้าโดยไม่พูดอะไรสักคํา จากนั้นเธอก็ร้องไห้อยู่พักหนึ่งก่อนที่เธอจะหยุด พยาบาลทําความสะอาดเลือดที่เวโรนิก้าถ่มน้ําลายใส่ในห้อง ออร์นาร์ดเคลื่อนไหวให้บอดี้การ์ดออกจากวอร์ดก่อนที่เขาจะเริ่มถามเวโรนิก้าว่า "เกิดอะไรขึ้น" เธอร้องไห้สองสามครั้ง "ออร์นาร์ด, คัลลัมรังแกฉัน! เขากับเอมิลี่อยู่ด้วยกันอีกครั้ง" "คุณป่วยเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า" เสียงของออร์นาร์ดนั้นลึ