บทที่ 1232

วิลเลียมและวาเลเรียไม่ได้หยุดเบรลินน์เพราะพวกเขารู้ว่าเบรลินน์รู้สึกอึดอัด "เอาล่ะ คุณไปดีกว่า!" Braelynn โล่งใจเมื่อเธอยืนขึ้นและเดินออกไป แฟนเดรย์ ยังยืนขึ้นและพูดว่า "Braelynn เอาของขวัญของคุณติดตัวไปด้วย!" เขามอบของขวัญให้เบรลินน์ซึ่งเหลือบมองวิลเลียมและวาเลเรียก่อนที่เธอจะรับของขวัญและเดินจากไปในที่สุด แฟนเดรย์ ถอนหายใจอย่างหนักเมื่อเขา watached ขณะที่ Braelynn เดินจากไป "ฉันแน่ใจว่าเธอเกลียดเรา!" "คุณปู่ใช้เวลาของคุณ ฉันเชื่อว่า Braelynn จะยอมรับคุณ" "ฉันรู้ ฉันจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อให้เธอชอบฉัน" แฟนเดรย์ยังรู้ด้วยว่าเขาไม่สามารถเร่งรีบได้ "เมื่อฉันเห็นว่า Braelynn มีความสามารถแค่ไหน ฉันก็สงสัยว่าทําไมแองเจิลถึงไม่สามารถมีความสามารถเท่าเธอได้ ฉันดีใจเมื่อรู้ว่าเธอเป็นของครอบครัวฟลอยด์ ฉันแน่ใจว่าโชคชะตาอยู่เคียงข้างเรา Braelynn ไม่ประสบความสําเร็จด้วยตัวเอง แต่ก็เป็นเพราะคําสอนของ Lamont ด้วย ผมต้องขอบคุณเขาด้วยตัวเอง" "เกี่ยวกับลามอนต์ฉันไม่คิดว่าเขาจะยอมรับความกตัญญูของคุณ ท้ายที่สุด Lamont ถือว่า Braelynn เป็นลูกสาวของเขาเองและเธอก็เป็นลูกสาวคนเดียวของเขาด้วย เขาจะไม่ใจดีก