บทที่ 1230

เดโบราห์รับโทรศัพท์และถามว่า "คัลลัม ชวนชมตื่นขึ้นมาหรือยัง" คัลลัมตอบอย่างเศร้าสร้อยว่า "ใช่!" "ดีใจที่เธอตื่นขึ้นมา! ฉันเป็นห่วงเธอ ตอนนี้เธอเป็นยังไงบ้าง? เธอต้องหวาดกลัวหลังจากได้รับการปฏิบัติแบบนั้น" "ใช่เธอกลัวปัญญาของเธอ เธอตะโกนทันทีที่เธอตื่นขึ้นมาและเธอก็ร้องไห้ต่อไป" เมื่อคัลลัมพูดถึงเรื่องนี้เขานึกถึงใบหน้าของอาซาเลียที่เต็มไปด้วยน้ํามูกและรู้สึกไม่สบาย "เด็กน่าสงสารเธอต้องบอบช้ํา คุณควรจัดให้ใครสักคนหานักจิตวิทยาที่ดีเพื่อให้เธอได้รับการบําบัด" "โอเค!" "ฉันขอให้พนักงานทําซุปบํารุงและฉันจะนํามาให้เธอทันที" คัลลัมหยุดเธอทันที "หม่อมเจ้าสุขภาพไม่ดี แค่ขอให้ป้าส่งไปคุณก็ไม่ต้องมา" "ทําไมล่ะ? เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวฟลอยด์และเธอเดินออกไปข้างนอกด้วยตัวเองมาหลายปีแล้ว เธอได้รับความเดือดร้อนมาก เอมิลี่กําลังคิดอะไรอยู่? ทําไมเธอถึงโหดร้ายจัง" เดโบราห์เริ่มบ่นเกี่ยวกับเอมิลี่ "ทุกคนอยากให้ลูกมีชีวิตที่ดี เมื่อเธอรู้ว่า Madelyn จะทําสิ่งที่ไร้หัวใจเธอไม่ได้หยุดมันและเธอก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วยซ้ํา ชวนชมต้องอยู่ข้างนอกเป็นเวลาหลายปี..." คัลลัมรู้สึกใจร้อนเมื่อได้ยินเดโบราห์บ่นเกี