บทที่ 1218

วิลเลียมมาถึงร้านอาหารตอนหกโมงเย็น เขานั่งอยู่ในห้องส่วนตัวเป็นเวลาสิบนาทีก่อนที่ แฟนเดรย์ จะเปิดประตูและเข้ามากับ Sammuel "คุณปู่! มีที่นั่ง!" วิลเลียมยืนขึ้นและดึงเก้าอี้ออกมา แฟนเดรย์นั่งลงด้วยรอยยิ้ม "คุณรอมานานแล้วใช่ไหม" "ไม่นานฉันก็เพิ่งมาถึงเช่นกัน คุณปู่อยากกินอะไร? ทําไมเราไม่กินอาหารพิเศษของพวกเขาล่ะ" "ไม่จําเป็นหรอก วันนี้มีเพียงเราสองคนและเราไม่สามารถกินได้มากขนาดนั้น ขอเพียงสั่งสองจาน ฉันไม่ได้พบคุณเพื่อทานอาหารเย็น แต่ฉันต้องคุยกับคุณเกี่ยวกับบางสิ่ง ขอกินก่อนแล้วค่อยคุยกันหลังอาหารเย็น" แฟนเดรย์ ตรงไปตรงมาดังนั้นวิลเลียมจึงไม่บังคับเขาและสั่งให้บริกรเตรียมอาหารพิเศษสองสามอย่าง วิลเลียมเสิร์ฟอาหารและซุปบางอย่างให้ แฟนเดรย์ ในระหว่างมื้ออาหาร แต่เป้าหมายหลักสําหรับการประชุมของพวกเขาไม่ใช่การกิน บริกรนําหม้อชาที่ดีมาให้พวกเขาหลังจากที่พวกเขาทานอาหารเย็นเสร็จอย่างรวดเร็ว วิลเลียมยิ้มและพูดว่า "นี่คือชาที่ดีที่สุดที่พวกเขามี คุณปู่รสชาติเป็นยังไงบ้าง" แฟนเดรย์จิบ "ไม่เลวเลย!" ทั้งสองคนคุยกันสักพักก่อนที่ฟานเดรย์จะวางถ้วยชาลง "วิลเลียม คุณกําลังมองหาฉันในวันนี้เพราะคุณมีบางอย