บทที่ 117: กับดักมฤตยู

เมื่อเห็นว่าพวกเขารีบร้อน แอบบี้ก็ลงจากรถด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "เอาล่ะ ทุกคนทำงานกันหนักแล้ว! ตอนนี้ฉันจะแบ่งเงินให้ คนละหนึ่งพันบาท มารับกันได้เลยค่ะ" กลุ่มคุณป้ามาแลกเงินอย่างมีความสุข หลังจากนั้นแอบบี้และวาเลเรียก็ออกจากสถานที่ ทั้งสองไปรับประทานอาหารกลางวันที่กลุ่มบริษัท วูล์ฟ แอบบี้สั่งเนื้อแกะย่างและล็อบสเตอร์ตัวใหญ่สำหรับพวกเขา วาเลเรียก็หิวเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงพูดคุยและเพลิดเพลินกับอาหารอย่างมีความสุข ตอนนั้นเองแอบบี้พูดถึงเกี่ยวกับวิลเลียม "วาเลเรีย ยิ่งฉันคิดเกี่ยวกับมันก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง วิลเลียมเป็แมงดาไม่ใช่เหรอ? เขามีเวลาเรียนรู้วิธีแข่งรถและเป็นเช่นนั้นได้ถึงเก่งขนาดนี้? ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาเอาชนะพี่ชายของฉันซึ่งมักจะเข้าร่วมการแข่งขัน ได้จริง ๆ มีบางอย่างที่น่าสงสัยเกี่ยวกับเขาจริงๆ” “ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน” วาเลเรียเห็นด้วย “คุณถามเขาหรือยัง” “ฉันไม่มีเวลาถามเลย เขาไปทำงานแต่เช้าแต่ฉันหาเขาไม่เจอ เขาปฏิเสธที่จะบอกฉันเกี่ยวกับงานใหม่ของเขา” แอ็บบี้ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเรื่องนี้ "ต้องมีบางอย่างผิดปกติกับเขา พวกคุณอยู่ด้วยกันมานานแล้ว คุณไม่จัดการ