บทที่ 1117

"มันเป็นความผิดของเธอทั้งหมดที่ไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ไม่อย่างนั้นทําไมเธอถึงถูกทุบตีตั้งแต่แรก? เธอโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเธอเอง!" เดโบราห์เกลียดสิ่งเหล่านี้มากที่สุดและเธอไม่รู้สึกเสียใจกับมาเดลินเลย Fandrey ไม่ได้อยู่ในฝั่งของ Deborah ตามปกติ แต่เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "นั่นเป็นเรื่องจริง แต่ Madelyn เป็นหนึ่งในพนักงานของเรา เราไม่สามารถนั่งดูได้ใช่ไหม" "เธอไม่ได้ทํางานให้เราอีกต่อไปและฉันได้ไล่เธอออกแล้วหลังจากที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้!" "แม่ไม่คิดว่ามันไม่เหมาะสมเหรอ? คุณยิงเธอโดยไม่ตรวจสอบและเธอได้รับบาดเจ็บ นี่มันไร้มนุษยธรรมเกินไปใช่ไหม" คัลลัมขัดจังหวะหลังจากได้ยินคําพูดของเดโบราห์ "คุณวางแผนที่จะจ้างคนที่ไร้ยางอายเหมือนเธอหรือไม่? เราเป็นครอบครัวที่ดีและผู้คนจะหัวเราะเยาะเราถ้าพนักงานของเราทําอะไรแบบนั้น ฉันไม่สามารถที่จะอับอายขายหน้าได้" เดโบราห์ตอบอย่างไม่พอใจ "แม่! นี่ไม่ใช่เรื่องของความอัปยศ ลองมาฟังสิ่งที่ Madelyn พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้" คัลลัมรู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่ง่ายอย่างที่คิด ท้ายที่สุด Madelyn เกี่ยวข้องกับ Emily และเขาไม่สามารถนั่งได้ "ทําไมล่ะ?