บทที่ 1077

หลังจากเยี่ยมชมแม่น้ําไรน์มาทั้งวัน Valeria ไม่รู้สึกเหนื่อยและวิญญาณสูงของเธอยังคงอยู่ระหว่างทางกลับ สําหรับมื้อเย็นพวกเขามีไส้กรอกและมือหมูเนื้อเครื่องเทศซี่โครงหมูตุ๋นกับผักดองธัญพืชและขนมปังรวมถึงมันฝรั่ง วาเลเรียกินอาหารชนิดเดียวกันติดต่อกันสองสามวันดังนั้นจึงไม่ทําให้เธอตื่นเต้นอีกต่อไป หลังจากกินมันฝรั่งและขนมปังชิ้นหนึ่งแล้วเธอก็วางตะเกียบลง วิลเลียมเอียงศีรษะและมองไปที่เธอ"ไม่อยากอาหาร?" "ไม่ค่ะ หนูกินข้าวกันมาสามวันแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันกระหายอาหารเอเชียจริงๆ" "ฉันยังต้องการที่จะกินอาหารเอเชีย!" แอ๊บบี้ยังร้องลั่น วิลเลียมยิ้มอย่างทําอะไรไม่ถูก "ถ้าคุณไม่ชอบทําไมคุณไม่บอกฉันก่อนหน้านี้? ลองกินบาร์บีคิวตุรกีทีหลังดูไหม" "แน่นอนฉันไม่มีปัญหากับเรื่องนั้น" วาเลเรียเห็นด้วย แอ๊บบี้ก็เห็นด้วย บนโต๊ะของพวกเขา Richard และ Braelynn เงียบ นับตั้งแต่ริชาร์ดตกลงไปในแม่น้ําเขาทําตัวเหมือนคนละคน เขาไม่ได้พูดอะไรมากและมีการแสดงออกที่ไร้ชีวิตชีวา หลังจากกินไส้กรอกชิ้นหนึ่งและขนมปังครึ่งชิ้นแล้วเขาก็วางตะเกียบลง แอ๊บบี้มองเขาและถามว่า "พี่คุณไม่มีความอยากอาหารด้วยเหรอ? ถ้าคุณไม่ทําก็อย่าบังคับตั