บทที่ 1037

มันเป็นเวลาเที่ยงคืนแล้วและงานเลี้ยงก็จบลง แขกที่มาร่วมงานต่างพากันลากันไป เฮย์เดนและแอนดรูว์มีจิตวิญญาณสูงขณะที่พวกเขาส่งแขกออกไป วิลเลียมไม่ได้ส่งแขกออกไป แต่มองหาริชาร์ด เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับริชาร์ดในคืนนี้ เขาคิดว่าริชาร์ดยินดีที่จะเต้นรํากับเบรลินน์ อย่างไรก็ตาม ริชาร์ดดูไม่มีความสุขแต่กังวลหลังจากเต้น วิลเลียมไม่มีเวลาดูแลริชาร์ดในตอนนี้ แต่เขาต้องถามเกี่ยวกับสถานการณ์ตั้งแต่ตอนนี้เขาเป็นอิสระ วิลเลียมไม่พบริชาร์ด เขาตรงไปที่ Braelynn เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา เมื่อเขาเดินไปที่ด้านข้างของ Braelynn เขาตระหนักว่า Richard ซ่อนตัวอยู่หลังเสาไม่ไกลจาก Braelynn วิลเลียมระเบิดเสียงหัวเราะ ผู้ชายคนนี้กลายเป็นแบบนี้เมื่อไหร่? เขาถามเบรลินน์ว่า "วันนี้คุณเหนื่อยไหม" "ไม่เลย!" Braelynn ตอบด้วยรอยยิ้ม "มันสายไปแล้ว คุณไม่จําเป็นต้องกลับไป เพียงแค่อยู่ในโรงแรม ห้องพักพร้อมสําหรับคุณ ฉันจะขอให้ใครสักคนส่งคุณขึ้นไปชั้นบน" "ขอบคุณครับ... พี่ชาย!" Braelynn อายที่จะเรียกเขาว่าพี่ชาย ในที่สุดเธอก็เรียกสิ่งนั้นออกมาหลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง วิธีที่ Braelynn พูดกับ William ทําให