บทที่ 990

เจย์ตกตะลึงงัน นางมารร้ายที่มักจะหยิ่งในศักดิ์ศรีอยู่เสมอ กำลังทำตัวเหมือนกับคนอ่อนแอในตอนนี้ที่เธอแทบปฏิบัติกับคนลักพาตัวเหมือนกับพ่อแม่ “คุณเป็นบ้ารึไง? ชีวิตของผมไม่ได้มีค่ามากขนาดนั้น!” เจย์ตะคอกแองเจลีน เสียงคำรามของแองเจลีนที่เหมือนกับสิงโตเพศเมียก็ดังกว่าเสียงของเขา “อย่าขัดขืนคนลักพาตัว ให้ในสิ่งที่เขาต้องการเถอะ เงินเป็นเพียงทรัพย์สินทางโลก สัญญากับฉันสิว่านายจะปกป้องตัวเอง” ยิ่งแองเจลีนกังวลเรื่องเจย์มากเท่าไหร่ ปิแอร์ก็ยิ่งไม่รู้จักพอเท่านั้น “ฉันเปลี่ยนใจแล้ว คุณเซเวียร์ ฉันต้องการ 100 ล้าน” “โอเค ฉันจะโอนให้นายทันที” ในเวลาไม่นาน ปิแอร์ก็ได้รับข้อความแจ้งเตือนการโอนเงิน ด้วยการที่เห็นเงินก้อนโตในบัญชีธนาคารของเขา รอยยิ้มที่ชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นในแววตาของปิแอร์ “เบ็น เป็นเรื่องจริงนี่หว่าที่ประธานห่วงแกเหมือนคนรัก งั้นฉันไปล่ะ ลาก่อน!” ปิแอร์วิ่งออกไปเหมือนกับค้างคาวออกจากนรกเพราะกลัวที่จะอยู่ต่อ เจย์ถอนหายใจอย่างขุ่นเคือง เขาด่าแองเจลีนในใจ ‘ยัยโง่’ เมื่อเจย์หากุญแจเพื่อเปิดประตู ปิแอร์ก็กลับมาอย่างกะทันหันและแทงเขาครั้งหนึ่งโดยไม่รู้ตัว “นี่คือราคาที่แกต้องจ่าย