Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 971

อารมณ์ของเด็กมักแสดงออกมาอย่างชัดเจน เขาคิดถึงเซ็ตตี้น้อยมากจนทำให้เขาน้ำตาไหลลงมาเล็กน้อย “เดี๋ยวฉันจะส่งที่อยู่ไปให้ไปนะ” “อืม” หลังจากนั้นไม่นาน ฟินน์ก็พาเซ็ตตี้น้อยมาที่ที่เจย์อยู่ “คุณคะ!” เซ็ตตี้น้อยโผเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนเขาทันทีที่เห็นเขา ฟินน์ก้าวไปข้างหน้าอย่างเคารพด้วยความเคยชิน “หลังจากที่เธอรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน เธอก็ตื๊อให้ผมพาเธอมาที่นี่ให้ได้เลยครับคุณเบ็น ผมหวังว่าพวกเราจะไม่รบกวนคุณนะครับ” เจย์กอดลูบผมที่นุ่มสลวยของเซ็ตตี้น้อยแล้วก็ยิ้ม “เปล่านี่ ไม่เลย” หลังจากที่ฟินน์และเซ็ตตี้น้อยเข้าบ้านมา เจย์ก็รินน้ำให้พวกเขา แล้วจู่ ๆ ฟินน์ก็รีบตรงเข้าไป “คุณเบ็น ให้ผมทำเถอะครับ” เขาพูดอย่างตกใจกลัว เจย์รู้สึกประหลาดใจมาก เขาไม่อาจบอกได้ว่าสายตาของฟินน์กำลังหลอกลวงเขาอยู่หรือเปล่า แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าฟินน์ให้ความเคารพเขามากเกินไปนะ? ฟินน์รินน้ำและยื่นให้เจย์ด้วยความเคารพ แล้วเขาก็ตรงไปรินน้ำให้เซ็ตตี้น้อย เซ็ตตี้น้อยมองไปที่พี่ชายฟินน์ที่ไม่สามารถเก็บอารมณ์ของตัวเองได้ เธอไม่รู้จะช่วยอย่างไร จึงได้แต่พูดกับเขาว่า “พี่ฟินน์ หนูคิดว่าพี่ควรกลับบ้านไปได้แล้วล่ะ หนูจะค้างคื

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.