Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 1038

”ฉันไม่แก้ได้ไหม?” เจย์ยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา เขาใช้เวลาคิดโจทย์นี้อยู่หนึ่งชั่วโมง แต่แค่ครึ่งชั่วโมงเธอก็ยอมแพ้แล้ว “ไม่ได้” เขาสะบัดเสียง “ฉันจะเรียกนายว่า ท่านเบ็น” เจย์ “...” “งั้นถ้าเป็นลุงเบ็นล่ะ?” เจย์ “...” “พี่เบ็น! ฉันจะเรียกนายว่าพี่เบ็น” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มันฟังดูเป็นธรรมชาติมากตอนที่เธอเรียกเขาว่า พี่เบ็น แต่ถึงอย่างนั้น ใบหน้าหล่อเหลาของเจย์ก็ยังคงไร้อารมณ์ “เราตกลงกันว่าเป็น ‘บรรพบุรุษ’ ไม่ใช่เหรอ?” แองเจลีนอยากจะร้องไห้ “เรียกบรรพบุรุษมันฟังประหลาดออก” เจย์ตอบ “แต่ผมชอบ” อย่างน้อยมันก็ไม่ฟังดูชวนให้เข้าใจคลุมเครือเหมือนคำอื่น ๆ แองเจลีนพยักหน้า “งั้นก็ได้ค่ะ พี่เบ็น” เจย์จ้องเธอ… จากนั้นแองเจลีนก็แพ้หมดท่าในทุกเกมที่พวกเขาเล่น ในตอนท้าย แองเจลีนลากเขาไปที่เกมชื่อว่า การต่อสู้ของความรักและพูดว่า “ผู้หญิงเราไม่ค่อยเก่งกับพวกเกมก่อนหน้านี้ แต่รับรองว่าเกมนี้ฉันชนะนายแน่ ถ้าฉันแพ้… ฉันจะ… ฉันจะลบเครื่องสำอางต่อหน้านายเลย” “ไม่มีใครอยากเห็นหน้าสดคุณหรอก” เจย์บอก องเจลีนหน้าแดงขณะพูด “หน้าสดฉันอาจจะทำให้นายเซอร์ไพรส์อย่างคาดไม่ถึงก็ได้นะ” "แทนที่

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.