Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 452

ช่วงอาหารมื้อเย็น โรสได้ทำบะหมี่ทาน เมื่อเธอกำลังทำบะหมี่อยู่นั้น เจย์เตือนเธออย่างฉุนเฉียว “ฉันก็ยังไม่ได้ทานอาหารเย็นเลย” โรสมองเขาด้วยใบหน้าที่เฉยเมย “นายพยายามจะหลอกใครอยู่?” “จริง ๆ นะ ฉันโยนสเต็กลงถังขยะไปก่อนหน้านี้แล้ว” เธอจ้องมองไปที่ถังขยะ และเมื่อเธอเห็นอุปกรณ์ประกอบฉากตั้งโต๊ะทั้งหมดของอาหารเย็นใต้แสงเทียนอยู่ในนั้น ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นหน้าแดงอย่างเขินอาย วันนี้เธอทำเกินไปหรือเปล่า? โรสยื่นชามบะหมี่ให้เจย์ “นายกินก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันทำอีกชามหนึ่ง” เขาพูดว่า “ฉันไม่กินมันก่อนหรอกนะ ทำไมเราไม่มากินบะหมี่ชามนี้ด้วยกันล่ะ?” ด้วยความตกใจ เธอพยักหน้า บะหมี่ที่ดูแสนธรรมดาชามนี้พร้อมช้อนส้อมสองคู่ เมื่อเป็นแบบนี้ ทั้งสองคนก็กัดบะหมี่สลับกันไปมาในชามเดียวกัน โรสกัดไปนิดเดียวก็รู้แล้วว่าเธอลืมใส่เครื่องปรุงรสลงในบะหมี่ มันมีรสชาติจืดเหมือนน้ำเปล่าและมีรสเหมือนเคี้ยวอะไรเหนียวหนืด เธอแอบมองเจย์โดยคิดว่าเขาจะไม่ชอบกินมันแน่ ๆ แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะกินมันราวกับว่ามันอร่อย โรสกัดช้อนส้อมของเธอด้วยความสับสน คืนนี้ผู้ชายคนนี้จะแสดงอะไรอีก? จากคนชั่วร้ายจะกลายเป็นคนบริสุทธ

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.