Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 284

เจย์ที่ถูกจับกุมตัวได้แต่ขำทั้งน้ำตา "เธอกำลังทำอะไร?" โจเซฟินยื่นหน้าเข้าไปหาเจย์ เจย์ผลักหัวเธอออกด้วยมือเพียงมือเดียวก่อนจะเปิดประตูให้เธอดูภายในห้องด้วยอย่างไม่ยินดี “เธอควรกลับไปบ้านซะ” เด็ก ๆ มองรอดช่องว่างระหว่างประตูจึงได้เห็นว่าคุณแม่ของพวกเขาถูกห่อด้วยผ้าน่วมสีขาวและนั่งอยู่บนเตียง ราวกับว่าคุณแม่เป็นตุ๊กตาหิมะที่ไม่สามารถกระดุกกระดิกอย่างน่าตกใจ เด็ก ๆ เป็นห่วงคุณแม่และตะโกนว่า “คุณแม่ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?” เจย์ตอบด้วยด้วยเสียงเข้ม “คุณแม่สบายดี” เพราะวันนี้เธอแสดงกริยาอวดดีต่อหน้าเขา เขาจึงใช้กลยุทธนี้ในการลงโทษเธอเพื่อเป็นการระบายอารมณ์โมโห แต่ก่อนที่เธอจะโดนเขาสำเร็จโทษ เขากลับต้องมาถูกแก๊งอันตพาลตัวน้อยเล่านี้ทำลายแผนการอย่างย่อยยับ มันควรจะเป็นเขาสิ ที่ต้องเป็นคนเลว เห็นได้ชัดว่าเด็ก ๆ ไม่เชื่อคำบอกกล่าวของผู้เป็นพ่อและแทรกตัวเข้าไปดูคุณแม่ เจย์เปิดประตูให้โจเซฟินและเด็ก ๆ วิ่งเข้าไปในห้องอย่างง่ายดาย “คุณแม่” เซ็ตตี้น้อยและเด็ก ๆ ปีนขึ้นเตียงและกอดรอบคอคุณแม่ ในขณะเตรียมจะแสดงอารมณ์โกรธ เซ็ตตี้น้อยเห็นรอยดูดช้ำบนคอของคุณแม่ “คุณแม่คะ คุณแม่โดนคุณพ่อกัดใช่ไหม

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.