บทที่ 1208

น้ำตาเซร่าไหลพราก เธอนั้นผิดมาตั้งแต่แรก นับแต่วินาทีที่เจย์เลือกแองเจลีน เขาก็กล่อมเกลาเธอให้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา แองเจลีนอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ เป็นอิสระแต่ก็ไม่ดื้อรั้นหัวแข็ง เธอเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเจย์ เมื่อเจย์แข็งแรงและแกร่งกล้า เธอก็สามารถอ่อนลงให้เขาและสนใจแค่เรื่องแต่งเนื้อแต่งตัว เมื่อเจย์ตกต่ำถึงขีดสุด เธอก็สามารถปกป้องเกียรติของเขาเอาไว้ได้แม้ว่าเธอจะป่วยอยู่ก็ตาม หรือจะบอกอีกอย่างได้ว่าความปรารถนาที่จะเข้าไปอยู่ในใจเขาเป็นความผิดมหันต์ที่เซร่าก่อ เจนสันมองคุณนายอาเรสราวกับว่าเขากำลังมองหมาจรจัดอยู่ คุณนายอาเรสทิ้งศักดิ์ศรีไปและขอร้องเขาว่า “เจนส์ ย่าขอร้องหลานให้ช่วยน้าเซร่าหน่อยเถอะนะ พาเธอไปเข้ารักษาในโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย เธอยังอายุน้อยอยู่ไม่ควรต้องขาพิการ ได้ไหม?” น้ำเสียงของเจนสันเย็นชาและเชือดเฉือนขณะที่เอ่ยถาม “คุณห่วงขาของเธอมาก แต่ทำไมคุณถึงไม่ห่วงสุขภาพคุณแม่ผมเลยสักนิดล่ะ?” คุณนายอาเรสท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกผิด หล่อนพึมพำ “ย่าผิดไปแล้ว” คุณนายอาเรสคิดว่าพวกเด็ก ๆ น่าจะยังใจอ่อน หล่อนเลยขอร้องเขาต่อ “เจนส์ ในฐานะย่าของหลาน ช่วยย่าคร