บทที่ 1007

แม้จะโมโห แต่เซย์นก็พาแองเจลีนเดินเข้าไปในห้องรอของแผนกจิตเวชอย่างระมัดระวัง อาจเป็นเพราะความงามสะดุดตาของเธอ หรือเพราะสีหน้าตกใจของบรรดาเจ้าหน้าที่ในห้องรอ ทำให้ทุกคนหันมามอง แองเจลีน เจย์ลืมตาขึ้นและรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นแองเจลีน วันนี้เธอใส่เสื้อเชิ้ตลูกไม้สีขาวกับกระโปรงผ้าโปร่งยาวสีชมพู ทำให้เธอดูบริสุทธิ์สดใสเป็นพิเศษ หัวใจเขาเต้นแรงขึ้นมาดื้อ ๆ เจย์เลื่อนสายตาหลบพร้อมเยาะตัวเองในใจ “นายมันคนแต่งงานแล้ว ไปรู้สึกใจเต้นกับผู้หญิงอื่นได้ยังไง?” เจย์พยายามที่จะหลีกจากแองเจลีน แต่แผนก็พังเพราะเจย์มาขวางไว้ “คุณเบ็น” เจย์ไม่มีทางเลือกนอกจากหันกลับไปมอง จังหวะนั้นเองเซย์นก็พาแองเจลีนเข้ามายืนอยู่ใกล้ ๆ เขาได้กลิ่นกุหลาบหอมอ่อน ๆ โชยมาจากตัวของเธอ มันเป็นกลิ่นของความรักที่ทำให้เขามึนเมาไปเล็กน้อย เซย์นทำหน้ากระอักกระอ่วนก่อนกล่าวว่า “คุณเบ็น ไม่ทราบคุณช่วยดูแลน้องสาวผมให้หน่อยได้ไหมครับ? พอดีว่าผมไม่สะดวกพาเธอไปที่เคาน์เตอร์ลงทะเบียน” เจย์อึ้งไปเล็กน้อย ชั่วขณะเขารู้สึกราวกับถูกลอตเตอรี่ห้าล้านเหรียญ เหมือนเทพธิดาแห่งโชคได้มาเยือนเขาแล้ว แม้กระนั้นเขาก็เพียงพยักหน้าเบา ๆ