บทที่ 956

“อย่าครับ ได้โปรด อย่าเลยพี่เซเลสติโน่! อย่ามือสั่นเลย ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง พวกเราคงตกอยู่ในอันตรายแน่!” ไมล์ไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะกับสถานการณ์นี้ดี จู่ ๆ ความรู้สึกของเขาก็แทบจะลักออกมา “พี่เซเลสติโนครับ ผมไม่คิดว่าจะได้เจอพี่ที่นี่ โอเค! ผมจะจัดการให้เรียบร้อย แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาที่นี่ใหม่!” “พรุ่งนี้นายจะมาที่นี่อีกงั้นเหรอ?” สกายเลอร์ยิ้มนิด ๆ ไมล์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่า พรุ่งนี้ผมจะมาหาพี่ มาดื่มและคุยกัน วันนี้ผมทำไม่ได้ เพราะยังมีคนรอผมอยู่ที่ข้างนอกนั่น!” “ฉันเห็นด้วย แต่ตอนนี้นายยังออกไปไม่ได้! ฉันจะรินชาให้นายสักถ้วย อย่างน้อยนายควรดื่มมันก่อนแล้วค่อยออกไป!” ไมล์สเป็นหนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาที่สนิทของเขา พวกเขาคนสองเคยผ่านความเป็นความตายมาด้วยกันในสนามรบ ดังนั้น สกายเลอร์จึงอารมณ์ดีหลังจากที่เจอไมล์ “ฮ่าฮ่า! ได้เลย!” ไมล์คุยกับสกายเลอร์อยู่สักพัก แล้วก็ก้มลงดื่มชาตรงหน้า จากนั้นเขาก็เดินออกไปที่ประตูเอง “ทำไมสโตนยังไม่กลับมาอีก?” ฮันเตอร์และคนอื่น ๆ ที่รออยู่ข้างนอกเริ่มหมดความอดทนมากขึ้นเรื่อย ๆ ไมล์อยู่ด้านในเกือบสิบนาทีแล้ว มันทำให้พ