บทที่ 900

คนหลายสิบคนยืนอยู่ที่หน้าประตูหลักของคฤหาสน์ แต่ละคนร่างกายกำยำ สูงและตัวโตมาก พวกเขาดูมีพลัง รปภ.สองคนที่เฝ้าอยู่หน้าประตูรีบวิ่งเข้ามาในคฤหาสน์ทันที และยืนอยู่ข้างหลังเฟนด์ ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว เฟนด์เห็นพวกที่มารวมตัวกันที่หน้าประตูคฤหาสน์ เขาจึงออกคำสั่งทันทีว่า “ออร์คิด พาเซเลน่า แม่ของฉัน และคนอื่น ๆ เข้าไปในคฤหาสน์ ซ่อนตัวอยู่ในนั้น ปล่อยให้เรื่องนี้ฉันจัดการเอง” “ได้ค่ะนายท่าน!” ออร์คิดพยักหน้ารับและตะโกนออกมาเสียงดัง “ทุกคน เข้าไปในคฤหาสน์กับฉันเดี๋ยวนี้! ห้ามใครออกมาจนกว่านายท่านจะสั่ง!” “เฟนด์ ระวังตัวด้วยนะ พวกนั้นทั้งหมดมาจากอเมริกา ฉันไม่รู้ว่าเราไปทำให้พวกเขาขุ่นเคืองตอนไหนและโกรธเคืองได้ยังไง!” คิ้วของเซเลน่าขมวดเข้าหากันขณะที่เธอพูดกับเฟนด์ จากนั้นเธอก็เดินตามคนอื่น ๆ เข้าไปในคฤหาสน์อย่างไม่เต็มใจ “เฮ้! แกเป็นคนที่เห็นแก่ครอบครัวและเพื่อนพ้องใช่ไหม? แต่แกคิดว่าแกจะสามารถปกป้องพวกเขาได้งั้นเหรอ?” ชายหัวล้านร่างใหญ่ที่น่าจะมาจากอเมริกา เขาลูบตัวเองแล้วหัวเราะออกมา “เมื่อเราจัดการกับแกเสร็จแล้ว เราจะส่งครอบครัวและเพื่อนของแกตามไปด้วย!”