บทที่ 875

ชายคนนั้นพยักหน้าทันที “ฮ่า ๆ กระตือรือร้นเสียจริง ก่อนเคยมีคนพยายามต่อราคา แต่เราไม่ยอมรับใด ๆ ทั้งสิ้น!” ฟีโอน่ามีความสุขและส่งกระดาษให้เขา “นี่รายละเอียดบัญชีธนาคาร โอนเงินได้เลยไม่ต้องห่วง ลูกเขยฉันแน่นอน ถ้ารักษาไม่ได้เดี๋ยวเราคืนเงินให้!” อีกฝ่ายรีบโอนเงินและขับรถพาเฟนด์ไปนอกเมือง “ไม่ได้อยู่ในอาณาเขตกลางเหรอ?” เฟนด์ตะลึงถามชายคนที่ขับรถอยู่เมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังออกจากเมือง “ฮ่า ๆ หมอปาฏิหาริย์ ไม่ต้องกังวลไปนะ เราจะยังอยู่ในอาณาเขตกลาง ผมกับภรรยาชอบที่สงบ ๆ เราเลยสร้างกระท่อมหลังเล็ก ๆ ที่นอกเมือง เราชอบตกปลาอยู่ริมทะเลสาบตอนว่าง ๆ!” ชายคนนั้นอธิบายอย่างมีความสุข ไม่นานนัก ชายคนนั้นก็จอดรถไว้หน้าทางเข้าป่าและพูดกับเฟนด์ว่า “ผมขอโทษทีนะหมอ แต่ข้างหน้าไม่มีถนน ผมขับรถเข้าไปไม่ได้ เราต้องจอดรถที่นี่และคุณเดินไปกับผม มันอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ สักพักเราก็ถึงกันแล้วหลังจากเข้าไปในป่า!” “ไม่เป็นอะไร!” เฟนด์ลงรถพร้อมกับชายคนนั้นและลอบยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อเห็นสถานการณ์รอบ ๆ ตัว เห็นได้ชัดว่าชายคนนี้กำลังโกหก เขายังรู้สึกว่านี่อาจเป็นกับดัก อย่างไรก็ตาม เขาขี้เกียจที่จะเปิดเผยออกมา เ