บทที่ 870

“ใช่ นั่นคงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด!” นักฆ่าอันดับหนึ่งพยักหน้าเห็นด้วย! อีวานและคนอื่น ๆ ก็รู้สึกว่านี่มันสมเหตุสมผล สุดท้ายหากพวกเขาทำให้เทพสงครามโกรธจริง ๆ ก็ไม่มีใครหนีรอดไปได้แม้จะมีวิธีหลบหนี ในที่สุดอีวานก็พยักหน้า “มันต้องได้ผลแน่ ไว้เราหาวิธีล่อเฟนด์ออกไปเอง แต่พวกคุณต้องสัญญาว่าจะประสบความสำเร็จ! เราไม่ยอมรับความล้มเหลวอะไรทั้งนั้น!” “ฮ่า ๆ ไม่ต้องกังวลไป เขาไม่ใช่เทพสงครามเสียหน่อย จะกลัวอะไรกัน? คิดว่าฉันคือนักฆ่าที่ไม่มีประโยชน์เหรอ?” ผู้เฒ่านักฆ่าอันดับสองรู้สึกว่าสิ่งที่อีวานพูดนั้นค่อนข้างตลกและหัวเราะออกมาดังๆ “ถูกต้อง ผู้ชายคนนี้คงจะมีความสามารถในการต่อสู้ที่ค่อนข้างแข็งแกร่งถึงจะอยู่รอดในสนามรบมาได้เป็นเวลาห้าปี อย่างไรก็ก็ตาม เขามีตำแหน่งเป็นหมอใช่ไหม? งั้นเราก็ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น พวกคุณคงประเมิณคนคนนี้สูงไปถึงได้จ้างพวกเรามาหลายคนที่นี่!” นักฆ่าหญิงยิ้มอย่างเย็นชาขณะที่เธอรู้สึกว่าอีวานและคนอื่น ๆ ระวังตัวมากเกินไป อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้มันเป็นประโยชน์กับพวกเขาเพราะนี่เป็นงานง่าย ๆ ที่ฆ่าเพียงคนเดียวเท่านั้น นี่คืองานที่ได้เงินมาง่าย ๆ เลย “อย่าประมาท แม้ว่