บทที่ 756

ทิโมธีหัวเราะเยาะการขัดขืนของเซเลน่า “ฮ่าฮ่า! แล้วทำไมฉันต้องปล่อยคุณไปด้วย ยอมฉันซะเถอะ!” เขาผลักเธอลงบนโต๊ะอย่างแรงพร้อมกับจับเธอไว้ "ไปให้พ้นนะ!" ด้วยความกลัวและความตื่นตระหนก เซเลน่าเตะไปที่ระหว่างขาของทิโมธีตอนที่เขาเข้ามาใกล้ “อ๊าก!” ทิโมธีร้องตะโกนออกมาอย่างเจ็บปวดและคุกเข่าลงในท่าหมอบ เซเลน่าลุกขึ้นทันทีที่ทิโมธีล้มลงไปและจ้องมองเขาขณะที่เธอรีบวิ่งไปที่ประตู “นายน้อยเดรค ไอ้สารเลว! ฉันขอลาออก!” เซเลน่าเปิดประตูแล้วรีบวิ่งออกไปทันที ... “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมผู้จัดการเทย์เลอร์ถึงวิ่งออกมาจากห้อง!” พนักงานตกใจที่เห็นเซเลน่ารีบวิ่งออกมาจากห้องทำงานของเธอ “เขาพลาดงั้นเหรอ? ผมของผู้จัดการเทย์เลอร์ดูเหมือนจะยุ่งนิดหน่อย แต่เธอก็เปิดประตูและวิ่งออกไปทันที ดูเหมือนเธอจะเพิ่งร้องไห้ด้วย” เฟลิเซียพูดอย่างแปลกใจ “ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องนะ มันไม่ควรเป็นแบบนี้ถ้าหากพวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างลับ ๆ เธอควรจะมีความสุขมากไม่ใช่เหรอ?” "ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? ไปดูกันดีกว่า” ซอนย่ากับเฟลิเซียเดินเข้าไปในห้องทำงานของเซเลน่าทันที พวกเธอมองเข้าไปในห้องทำงานและพบนายน้อยเดรคหมอบอยู่บนพื้น เขาเอามือจับส่