บทที่ 736

“พี่ นี่พี่พล่ามอะไรออกมา? ฉันเป็นคนจ้างเฟนด์เองนะ พี่ไม่มีสิทธิ์มาไล่เฟนด์ออก พี่ไล่เขาออกโดยที่คุณพ่อยังไม่อนุญาตได้ยังไง?” ทันย่าขู่ด้วยความไม่พอใจ เธอโกรธจัดทันทีหลังจากที่ได้ยินคำพูดของทิโมธี “ฮึ่ม เขาก็แค่บอดี้การ์ด ฉันเป็นนายน้อยนะ จะไล่บอดี้การ์ดออกต้องขอพ่อด้วยเหรอ? และเธอก็ยังไม่รู้ตัวตนจริง ๆ ของเขาเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่หรือไง? เขามันก็แค่หัวหน้าผู้บังคับบัญชา ให้ตายเถอะ! พวกเราต้องคุกเข่าแล้วจุ๊บก้นเขาด้วยไหมล่ะ?” ทิโมธีตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา ทันย่ารู้สึกว่าเธอแทบจะระเบิดออกมาเพราะความโกรธ เธอแทบจะเป็นลม เธอไม่เคยคิดเลยว่าพี่ชายที่รักของเธอจะพูดแบบนั้นออกมา เธอกระทืบเท้าแล้วตะโกน “ยังไงก็ตาม พี่ไม่มีสิทธิ์มาตัดสินใจ!” “เหอะ! อย่าลืมนะว่าฉันเป็นพี่เธอ แล้วฉันก็เป็นลูกชายคนโตของตระกูลเดรคด้วย!” ทิโมธีหัวเราะอย่างร้ายกาจ ก่อนจะพูดอีกว่า “ใครสั่งให้ไอ้หมาตัวนี้เห่าผิดคนล่ะ? ฉันเป็นเจ้านายของมันนะ และถ้าหมาเห่าใส่เจ้านาย จะเก็บมันไว้เพื่ออะไรล่ะ? เก็บไว้ให้มันกัดฉันหรือไง?” อีกด้านหนึ่ง เฟนด์ก็พูดจาเหยียดหยามอย่างเยือกเย็น เขาพูดว่า “ฮ่าฮ่า ใช่! ในเมื่อนายน้อยเดรคพูดออกม