บทที่ 730

“พูดอะไรนะไอ้บ้านี่? เหอะ พอเป็นเรื่องบิลเลียดแล้วฉันจะอ่อนข้อให้ใครทำไม?” ลีโอรู้สึกกระวนกระวายใจทันทีกับสายตาที่จ้องมองมา “แกพูดบ้าอะไรวะ? ฉันบอกแกเหรอว่าเขาอ่อนข้อให้?” ทิโมธีก็พูดด้วยน้ำเสียงโกรธ ๆ “ฉันเป็นผู้เล่นที่เก่ง!” เฟนด์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไร้เยื่อใยว่า “เป็นเพราะเขาอ่อนข้อให้อย่างที่คุณบอกไม่ได้ มุมของเขาผิดไปเล็กน้อยอย่างตั้งใจตอนที่แทงลูก แล้วทำเป็นเกือบจะแทงลูกพลาด เขาเล่นแบบอ่อนข้อไปหนึ่งหรือสองครั้งในเกมเพื่อให้คุณชนะ นอกจากนี้ คุณก็พูดเองนะ คุณเป็นผู้เล่นที่เก่งมาก!” เฟนด์หยุดครู่หนึ่งก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ สบาย ๆ “นอกจากนี้แล้ว ผมว่าคุณคงคิดว่าทำไมเขาถึงยอมอ่อนข้อให้คุณ นายน้อยเดรค คุณยังจะเล่นกับเขาอยู่ไหมล่ะถ้าเขาไม่เคยอ่อนข้อให้ แล้วคุณก็แพ้ทั้งหมดสิบรอบ? แน่นอนว่าเขาต้องยอมให้คุณชนะสักสองสามรอบเพื่อให้ได้ลิ้มรสความสุขของการชนะ! แต่เห็นได้ชัดเลยว่า โดยรวมแล้วคุณแพ้มากกว่าชนะ สมมติว่าคุณเสียมากกว่าหนึ่งพันล้านเหรียญวันนี้ เขาอาจจะยอมให้คุณชนะแค่ 20 ล้านเหรียญในวันต่อไป ฮ่า ๆ!” สีหน้าของทิโมธีนิ่งลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เป็นเพราะเขาคิดได้ว่าสิ่งที่เฟ