บทที่ 712

ในตอนนั้นเอง เฟนด์และคนอื่น ๆ เพิ่งทานอาหารกลางวันที่โรงแรมเสร็จ พวกเขากำลังจะกลับหลังจากอิ่มจากอาหารอร่อย ๆ “มันก็ไม่ได้แพงขนาดนั้น? เราใช้เงินไปแค่เจ็ดแสนกว่าเหรียญเอง ฉันคิดว่าบิลจะมากว่าหนึ่งล้านซะอีก!” ตอนนี้ฟีโอน่ารวยแล้ว เธอพูดออกมาอย่างภูมิใจไม่รู้สึกย้อนแย้งในคำพูดของเธอเลย “แม่ แม่...ลืมช่วงเวลาที่เราต้องดิ้นรนเพราะความความยากจนไปแล้วจริง ๆ เหรอ?” เซเลน่ายิ้มอย่างขมขื่น เธอไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “อ่า ทำไมแม่จะต้องเปรียบเทียบกับตัวเองในสมัยก่อนด้วยล่ะ? ตอนนี้แม่มีลูกเขยที่หาเงินมาให้ได้ และลูกสาวของฉันก็หาเงินได้เยอะเหมือนกัน แน่นอนว่าฉันควรจะตามใจตัวเองบ้างสิ เงินมีไว้เพื่อให้ใช้!” ฟีโอน่ายิ้มและมองไปที่โจแอนที่อยู่ข้าง ๆ “ไปกันเถอะโจแอนที่รัก เมื่อวานฉันเห็นเสื้อผ้าสวย ๆ อยู่ร้านหนึ่ง ฉันคิดว่ามันเหมาะกับคุณมาก ทำไมเราไม่ไปช้อปปิ้งกันล่ะ?” “มันแพงไหม?” โจแอนขมวดคิ้ว เธอจำได้ว่าครั้งที่แล้วเฟนด์พาเธอมาซื้อเสื้อผ้ามากมายและของที่ไม่จำเป็นต่าง ๆ นานา จนถึงถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่ชินกับมัน อีกอย่างเฟนด์ยังให้เงินเธอใช้อีกจำนวนมาก ตอนนี้เธอมีเงินอยู่ในมือแล้