บทที่ 649

มุมปากของชายคนนั้นกระตุกต่อหน้าเฟนด์ “ฉัน...ฉันไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอก” ชายผมสั้นพูดหลังจากที่หยุดไปสักพัก “ปกติแล้วเราก็ไม่ได้หาเงินได้มากขนาดนั้น เรายังต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้กรีน ฮอลล์เดือนละครั้งด้วย ส่วนเงินที่เหลือเราก็จะมักใช้กินและดื่มทั้งหมด แกจะให้เราเอาเงินหนึ่งล้านเหรียญมาจากไหน?” “เหลืออีกแปดนาที!” เฟนด์ขี้เกียจจะพูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป เขามองเวลาแล้วกดดันอย่างไร้ความปราณี “ฉัน…” ชายผมสั้นโกรธจัด เขาคิดและพูดกับคนของเขาว่า “แล้วพวกนายล่ะ? มีเงินเท่าไหร่เอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ให้ตายสิ เราเอามารวมกันเถอะ เพราะดูเหมือนว่าวันนี้เราจะได้เจอกับคู่ต่อสู้ที่ไม่กลัวตายเลยและเขาก็ยังทวงไม่หยุดอีก ฉันไม่คิดว่าเราจะหนีรอดไปได้” ชายพวกนั้นพูดไม่ออกและไม่เต็มใจที่จะช่วยจ่ายเงินให้กับชายผมสั้น หลังจากนั้น ชายคนหนึ่งก็ดูยอดเงินในบัญชีธนาคารของเขาและพูดกับเฟนด์อย่างขมขื่นว่า “พี่ชาย ฉันประทับใจมาก พี่ชายไม่กลัวกรีน ฮอลล์เลยเหรอ?” “หยุดพล่ามสักที ส่งเงินมาให้เราซะ! เอาเงินให้ไทเกอร์!” เฟนด์พูดอย่างเย็นชา ไทเกอร์กลัวเกินกว่าจะรับเงินไว้ เขาก้าวออกไปและยิ้มอย่างเคอะเขิน แล้ว