บทที่ 645

เฟนด์ทำหน้าบึ้ง ก่อนจะถาม “ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือไง? ทำไมนายดูเป็นทุกข์และกระวนกระวายขนาดนั้น? นายไปทำให้ใครโกรธมารึเปล่า?” ไทเกอร์พยักหน้า ก่อนจะพูดว่า “ร้านข้าง ๆ ของเราขายได้ไม่ดีเลย และเขาก็เริ่มโทษพวกเรา พวกเขาอ้างว่าเราปล้นธุรกิจของพวกเขา แล้วเขาก็เอานักเลงมาหาเรื่องเรา พวกนักเลงนั่นมาทุกวัน พวกเขาแต่ละคนจะมานั่งที่โต๊ะ แล้วสั่งแค่ถั่วหนึ่งจาน แล้วพวกเขาก็นั่งอยู่ที่ร้านทั้งวัน เพราะแบบนี้ เราเปิดร้านต่อไปไม่ไหวแล้ว!” “ไอ้พวกกากเดนสังคม ไอ้พวกนี้นี่มันระยำจริง ๆ !” เฟนด์กำหมัดแน่น เขาโมโหมาก ๆ เขาไม่คิดเลยว่าร้านข้าง ๆ จะน่าไม่อายขนาดนี้ เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น ก่อนจะถามว่า “แล้วร้านข้าง ๆ ขายดีขึ้นรึเปล่า?” “ไม่ได้ดีขึ้นเลย มีร้านอาหารร้านใหญ่บนถนน พวกเขาไม่กล้าโทษร้านนั้น เลยเอาความโกรธมาลงที่ผมแทน อาหารของเขารสชาติแย่มาก เขาเลยโทษว่าผมไปขโมยธุรกิจของเขา ตั้งแต่นั้น ผมไม่มีธุรกิจแล้ว แต่ร้านของเขาก็ไม่ได้ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเลย!” ไทเกอร์โกรธจัด เขาพูดอย่างหมดหนทาง “เฮ้อ ผมกำลังจะแพ้แล้วจริง ๆ ในตอนแรก เราก็คิดจะสู้ แต่ใครจะรู้ล่ะ ว่าพวกเขาจะมาทุกวันแบบนี้” “แล้วตอนนี้ล่