บทที่ 619

เบ็นเงียบตลอดทางกลับบ้านราวกับความโศกเศร้าได้ขโมยเสียงพูดของเขาไปแล้ว ความเศร้าในตัวเขาเพิ่มขึ้นหลังจากเหตุการณ์นั้นอย่างชัดเจน “น้องชาย ฉันเข้าใจเรื่องที่นายฆ่าเธอไม่ได้ มันเป็นเพราะอยู่ด้วยกันมานานมาก!” เซเลน่ามองเบ็นที่นั่งอยู่เบาะหลัง เธอพูดต่อ “แต่นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่นายจะเสียใจ ครั้งต่อไปที่เราเจอเธอ นายจะห้ามให้เราพยายามฆ่าเธอไม่ได้ สุดท้ายแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ฉลาดแกมโกงมากเกินไป ไม่ใช่แค่นอกใจนะ แต่ยังพยายามวางยาพิษพี่เขยนายด้วย!” เบ็นเงียบไปหลายวินาทีก่อนจะพยักหน้าในที่สุด “อย่ากังวลไปเลยพี่สาว ฉันเข้าใจแล้ว เมื่อก่อนฉันไร้ประโยชน์และไร้เดียงสาเกินไป ฉันทำตัวเด็ก ไม่มีแม้แต่งานทำ! สำหรับเธอ ฉันมันก็แค่เศษขยะอันแสนสิ้นหวังแม้แต่รีไซเคิลก็ยังทำไม่ได้!” เขาหยุดพูด และพูดต่อว่า “แต่การฆ่าเธอ...ฉันทำไม่ได้จริง ๆ! ในอนาคต ฉันจะไม่เป็นอะไรแล้วตราบใดที่พี่ไม่ฆ่าเธอต่อหน้า อีกไม่นานฉันจะลุกขึ้นก้าวต่อไปได้!” “ฉันดีใจจริง ๆ ที่นายคิดแบบนี้!” เซเลน่าตอบด้วยน้ำตาคลอ จู่ ๆ เบ็นก็นึกอะไรบางอย่างออก “จริงสิ แล้วเฟนด์โอเคไหม? ร่างกายเขาเป็นยังไง?” “ไม่ต้องคิดมาก ถ้าเฟนด์ไม่มีทางแก