บทที่ 60

“ขอบคุณ คุณทันย่าสำหรับคำชมของคุณ คำชมนี้ฉันขอรับไว้ด้วยความนับถือ!” ภายในใจของเซเลน่ารู้กังวลเล็กน้อย ค่าจ้างเดือนละล้านเหรียญ งานแบบนี้ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ รายได้ของผู้จัดการทั่ว ๆ ไปยังไม่ได้มากเท่านี้ “ฮ่า ๆ คุณก็พูดเกินไป! ขอให้คุณมีความสุขที่ได้ทำงานร่วมกัน!” ทันย่าไม่มีท่าทีที่เย่อหยิ่ง เธอเดินไปรินไวน์แดงให้ตัวเองก่อน จากนั้นเธอก็เดินไปชนแก้วกับเซเลน่าเบา ๆ ก่อนที่จะยกมันขึ้นดื่ม “เฟนด์ ตอนนี้ภรรยาของคุณตกลงที่จะมาทำงานร่วมกับเรา คุณคงไม่กลับคำพูดของคุณนะ ดังนั้นตอนนี้คุณสามารถตกลงราคาของคุณกับเราได้หรือยัง?” ทันย่ายิ้มแย้มแจ่มใส ขณะที่เธอภาวนาในใจว่าถ้าพ่อของเธอรู้ว่า เธอจ้างเฟนด์มาเป็นบอดี้การ์ดเขาจะมีความสุขมากแค่ไหน ใบหน้าของทุกคนมีเหงื่อซึมออกมากันทั่วหน้า ไม่เพียงแต่คุณทันย่าไม่โกรธ หลังจากที่ได้ยินคำพูดที่โอ้อวดของเฟนด์นั้น แต่เธอกลับกระตือรือร้นที่จะให้เฟนด์ เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเดรก เธอต้องการให้เขากลายมาเป็นบอดี้การ์ด เฟนด์หัวเราะอย่างแผ่วเบา และพูดว่า “ตอนนี้ผมคงไม่มีทางเลือกแล้วสินะ ดูเหมือนว่าผมจะต้องยอมตกลงแล้ว!” ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น เฟนด์ก็คิด