บทที่ 609

ซีน่าหยุดไปสักพัก ก่อนจะพูดต่อ “และไม่ต้องโทรหาฉันด้วย ตกลงไหม? พวกเราเล่นเกมส์กันตลอดเวลาที่เจอนัดกัน เราจะวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ ถ้าโทรศัพท์ใครดังก่อนคนแรก คนนั้นต้องจ่าย ปกติแล้วพวกเราต้องจ่ายราว ๆ หมื่นเหรียญ แน่นอนว่าฉันไม่อยากจ่ายอยู่แล้ว พวกเราต้องเก็บหอมรอมริบไว้บ้าง เข้าใจไหม?” “แล้วคุณจะกลับมาตอนไหนล่ะ?” เสียงของเบ็นสั่นมาก เมื่อฟังจากเครื่องดักฟัง “ถามจริงเลยนะเบ็น? ทำไมคุณถึงจุกจิกกับฉันมากขึ้นเรื่อย ๆ เลยช่วงนี้น่ะ ฉันก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อน และดื่มจนดึกดื่นตลอด ถามแบบนี้หมายความว่ายังไง กลับมาตอนไหนอย่างงั้นเหรอ? แน่นอนว่าเราต้องไปนอนที่โรงแรมอยู่แล้ว ฉันจะกลับตอนเช้า!” ซีน่าเริ่มหมดความอดทน “แค่นี้นะ ฉันจะไปแล้ว เจอกันพรุ่งนี้!” หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ได้ยินเสียงกระแทกประตู ดูเหมือนว่าซีน่าจะออกไปแล้ว เฟนด์และเซเลน่าได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงดังมากจากด้านนอก เสียงค่อย ๆ เบาลงเรื่อย ๆ ตามระยะทาง และตามเจ้านายของมันลงบันไดไป “ที่รัก ดูเหมือนว่าซีน่าจะออกไปเจอผู้ชายคนนั้นแล้ว นี่มันเป็นโอกาสทองของพวกเราเลย!” เซเลน่าพูดออกมา เฟนด์พยักหน้า “เธอต้องคิดว่าผมโดนวางยาไปแล้ว