บทที่ 506

“มากกว่าสองร้อยโต๊ะ? ฮ่า ๆ เป็นไปไม่ได้หรอก เราจะมีแขกมามากขนาดนั้นได้ยังไงกัน?” สมาชิกคนหนึ่งในตระกูลเทย์เลอร์เริ่มส่งเสียงโวยวาย สายตาที่มองไปที่เฟนด์เหมือนว่าเขากำลังจ้องมองคนบ้า เซซิเลียยังหัวเราะขณะที่เธอพูดว่า “นอกจากสมาชิกในตระกูลเทย์เลอร์ของเราแล้ว ก็มีแต่พ่อค้าประจำที่ร่ำรวยเท่านั้นที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเรา นอกเหนือจากตระกูลชนชั้นสามบางตระกูลที่สนิทกับเราแล้ว พวกตระกูลชนชั้นสองหรือตระกูลชนชั้นหนึ่งพวกนั้นคงไม่มีทางมาหรอกเพราะพวกเขาดูถูกตระกูลชนชั้นสามอย่างพวกเรา เพราะงั้นคงไม่มีคนมาร่วมงานมากมายขนาดนั้นหรอก!” “เฟนด์ นี่ไม่ใช่ของขวัญที่นายเตรียมมาหรอกใช่ไหม? นี่คงไม่ถือว่าเป็นของขวัญใช่ไหม? นายมามือเปล่าและดูเหมือนว่านี่จะเป็นของขวัญที่นายเตรียมไว้ให้คุณปู่งั้นเหรอ?” อีวานหัวเราะอย่างเย็นชา “นี่ไม่ใช่ของขวัญ ฉันแค่ขอโต๊ะพวกนั้นเพื่อแขกที่จะมาเท่านั้น! ไม่ต้องห่วง ถ้าตระกูลเทย์เลอร์ไม่เต็มใจที่จะจ่ายค่าโต๊ะพวกนั้น ฉันจะจ่ายเองหลังจากที่บิลมา!” เฟนด์หัวเราะนิ่ง ๆ เขาดูเหมือนจะไม่กดดันอะไรเลยเกี่ยวกับมัน “เหลวไหลน่า แน่นอนนายจะต้องจ่ายบิลเพราะนายเป็นคนสั่งโต๊ะจำนวนมาก นา