บทที่ 46

“โรงแรมดอร์เซต? ใช่โรงแรมดอร์เซตที่มีชื่อเสียงใจกลางเมือง? โรงแรมระดับห้าดาวที่มีค่าใช้จ่ายขั้นต่ำหนึ่งแสนเหรียญ?” ซีน่า ถามอย่างตื่นเต้นหลังจากได้ยินเรื่องนี้ “แน่นอน โรงแรมดอร์เซต ที่มีสาขาอีกมากมายหลายแห่ง?” ใบหน้าของฟีโอน่าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เธอคร่ำครวญ “ในที่สุดนายใหญ่ ก็ยอมปล่อยให้พวกเราไปทานอาหารกลางวันกัน เขาไม่เคยโทรหาเราเพื่อฉลองอะไรแบบนี้มาก่อน!” “เยี่ยมไปเลยค่ะ ดูเหมือนว่า นายใหญ่เทย์เลอร์ จะค่อย ๆ ยอมรับพวกคุณแล้ว!” ซีน่า ยิ้มอย่างตื่นเต้นก่อนจะพูดอย่างเขิน ๆ ว่า “แม่คะ หนูขอไปด้วยคนได้ไหม” ฟีโอน่าลอยตัวจากการถูกเรียกว่า ‘แม่’ เธอพยักหน้า “แน่นอนจ้ะ หนูเป็นแฟนของลูกชายฉัน และว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคตของฉัน หนูสามารถทานอาหารกลางวันกับเราได้อย่างแน่นอน ไม่ต้องกังวล!” “มันยอดเยี่ยมที่สุดเลยค่ะ!” ฟีโอน่านึกถึงบางสิ่งบางอย่างและพูดว่า “ใช่แล้วมันยังพอมีเวลาอยู่ เบ็น พา ซีน่า ไปซื้อของสิลูก เธออุตส่าห์มาหาลูกในวันนี้!” "ใช่! ไปกันเลย!” เบ็น คว้าเงินห้าหมื่นเหรียญและจากไปพร้อมกับ ซีน่า ทันที “แม่คะ มันไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยนะคะที่จะพา ซีน่า ไปด้วย?” หลังจากทั้งคู่จากไ