บทที่ 427

อีวอนน์ก้มหน้าลงมองร่างกายตัวเองและสังเกตว่าเธอสวมชุดนอนลายสปาเก็ตตี้ อีวอนน์สูดลมหายใจเข้า “โอ้ พระเจ้า… เป็นไปไม่ได้ เมื่อคืนฉันกลับถึงบ้านมาได้ยังไง? ใครเป็นคนอาบน้ำแต่งตัวให้ฉันเนี่ย?” เธอคิดว่าทันย่าไม่ใช่คนที่พาเธอกลับบ้าน และเธอก็ค่อย ๆ รู้สึกหวาดกลัวขึ้น “อย่าบอกนะว่าเป็นเฟนด์” ทันย่าบังเอิญเปิดประตูเข้ามาพอดี “โอ๊ะ ตื่นแล้วเหรอ? ฉันคิดว่าเธอยังหลับอยู่ ไม่คิดว่าเธอจะแพ้เฟนด์ วู๊ด ในเรื่องดื่มนะ” ทันย่าค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเห็นอีวอนน์นั่งตัวตรง “ทันย่า เมื่อคืน...ฉันกลับมาที่นี่ได้ยังไง? เฟนด์ วู๊ดพาฉันมาที่นี่หรือเปล่า? พวกเรานั่งแท็กซี่หรือเปล่า?” อีวอนน์รู้สึกตัวเมื่อเห็นทันย่าเข้ามาในห้อง คำถามของเธอพุ่งออกมาทันทีก่อนที่เธอจะได้จัดการความคิดของเธอ “มันใกล้มาก เราเลยไม่ได้นั่งแท็กซี่” ทันย่าพูดก่อนจะหัวเราะเบา ๆ “เธอเมามาก ฉันเลยให้เฟนด์อุ้มกลับมา” ทันย่าพูดต่อ “อะไรนะ เธอกำลังบอกว่าฉันถูกเขาอุ้ม?” อีวอนน์พูดไม่ออก ความรู้สึกผิดและความละอายครอบงำใจเธอ ที่สำคัญที่สุด เธอยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยอีก เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นทำอะไรเธอไหมตอนที่เธอกำลังเมา เธอจำ