บทที่ 397

ฟีโอน่ายิ้มก่อนจะพูดว่า “ใช่แล้ว เดนนิส เชิญเข้าไปนั่งข้างใน คุณอยากดื่มอะไรไหม?” “ฮ่า ๆ ไม่ต้องหรอกมันสายแล้ว ฉันควรจะไปได้แล้ว!” เดนนิสหัวเราะและรีบขับรถออกไป “เซเลน่า ขอดูหน่อยว่ามันคืออะไร?” ฟีโอน่ามองกล่องที่อยู่ในมือของเซเลน่าเธออยากรู้แทบตาย เซเลน่าเปิดกล่องและมองเข้าไปข้างใน “สร้อยข้อมือหยก ฉันคิดว่าวัสดุดูดีทีเดียวเกรงว่ามันจะมีค่าอย่างน้อยก็สองสามแสนเหรียญ” “ไม่น่าเชื่อ แพงมาก!” ฟีโอน่าสูดหายใจเข้าด้วยความเย็นเฉียบ “เดนนิสใจกว้างเกินไปแล้ว!” เมื่อพูดจบเธอก็หันไปสนใจเฟนด์ “เฟนด์ นายนี่โชคดีนักที่เคยช่วยชีวิตเดนนิสไว้ ในความคิดของฉันทักษะทางการแพทย์ของนายดีมาก นอกจากนี้เขายังเรียกนายว่าพี่ชายอีกด้วย ต้องเป็นพรจากพระเจ้าแน่!” “ผมก็แค่โชคดี!” เฟนหัวเราะก่อนจะเดินเข้าบ้าน ดูจากการเดินกลับเข้าไปของเฟนด์ฟีโอน่ายักไหล่และช่วยเซเลน่าสวมสร้อยข้อมือ “สร้อยข้อมือนี้ดูดีมากเมื่ออยู่บนข้อมือของเธอ! น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถบอกใครได้ว่าจอมพลเป็นบอดี้การ์ดของพวกเรา มันอึดอัดจริง ๆ ที่ฉันไม่สามารถคุยอวดเรื่องนี้กับเพื่อนของฉันได้” “อ่า เก็บไว้เป็นความลับเลยนะ มีอะไรให้อวดกัน?” เซเลน่า