บทที่ 386

“ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไรหรอกไม่ต้องรีบร้อน ปล่อยให้พวกเขามาในวันพรุ่งนี้!” เฟนด์ยิ้มและมองเซเลน่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “ที่รัก ไหน ๆ คุณก็ออกมาแล้ว ไปที่เมืองและทานอาหารกลางวันเพื่อผ่อนคลายกันไหม คุณคิดว่าไง?” “ฟังดูเข้าท่าดีนะ” เซเลน่าพยักหน้า ไม่นานพวกเขาก็ขับรถลงจากเนินเขา ในขณะนั้นอีวาน, เทย์เลอร์และเจเน็ตยังคงรออยู่ที่ห้องทำงานของเซเลน่า “เกิดอะไรขึ้น? นี่คือ...” อีวานเริ่มร้อนใจ เขาโทรหาเซเลน่าอย่างน้อยก็สิบครั้งก่อนหน้านี้ แต่ไม่มีใครรับสายเลย เขามองไปที่เจเน็ตและพูดว่า “คุณคิดว่าเราถูกหลอกหรือเปล่า? เซเลน่าต้องล้อเราเล่นแน่ ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงเธอก็ทำเกินไปแล้ว!” ในทางกลับกันเจเน็ตยิ้ม “เป็นไปไม่ได้ ฉันเชื่อใจผู้จัดการเทย์เลอร์ ในเมื่อเธอสัญญากับเราแล้วเธอจะต้องอยู่ที่นี่แน่ ที่เธอมาช้าคงเป็นเพราะมีเหตุฉุกเฉิน!” “ฮ่าฮ่า ช่างน่าขำ มีอะไรสำคัญไปกว่าการเซ็นสัญญากับเรา” อีวานหัวเราะและพูดด้วยความโกรธ หลังจากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและสูดหายใจลึก ๆ ยังไงซะนักฆ่าก็บอกกับเขาว่าจะจัดการเรื่องนี้ภายในห้าวัน วันนี้เพิ่งเป็นวันที่สอง เป็นไปได้ไหมที่เธอจะเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว? ที่สำคัญที่สุดก็ค