บทที่ 282

“แกฟังฉันนะ เปล่าประโยชน์แม้ว่าแกจะคุกเข่าและร้องขอชีวิตตอนนี้!” นักเลงพูดอย่างหยิ่งผยอง พวกเขามีคนจำนวนมากกว่า เขาไม่เชื่อว่าจะจัดการผู้ชายคนเดียวไม่ได้ เพี๊ยะ! ในเสี้ยววินาทีเฟนด์ก็มาปรากฏตัวตรงหน้าเขา จากนั้นก็สะบัดมือ ส่งฝ่ามือให้หวดเข้าใส่ใบหน้าซีกหนึ่งของเขา “แก-” เขาสูดหายใจเข้าอย่างแรง นั่นเป็นวิธีที่เร็วเกินไป เขาไม่มีแม้แต่เวลาที่จะโต้กลับ เขาก็ถูกตบไปแล้ว เขาหุบนิ้วลงกำหมัดเตรียมที่จะต่อยเฟนด์ ส่วนผู้ชายอีกคนก็พุ่งไปเข้ามา แต่เฟนด์คว้าแขนของเขาไว้ได้ในพริบตา และด้วยการเหวี่ยงที่รุนแรงเขาถูกส่งไปยังกลุ่มคนที่พุ่งเข้ามา จากนั้นเฟนด์ก็ปล่อยมือของเขา ทำให้เขาลอยไปชนต้นไม้ใกล้ ๆ อย่างแรง เลือดทะลักออกมาจากปากขณะที่เขาตกลงบนพื้นพร้อมกับเสียงดังก้อง “ไอ้พวกอ่อนแอ ฉันดูแลพวกแกอย่างดีทุกวัน แต่แกก็ยังไร้ประโยชน์ขนาดนี้!” เมื่อเห็นเช่นนั้นรูเบนก็รู้ว่าเฟนด์ไม่ใช่คนง่าย ๆ ที่จะเอาชนะได้ “พวกแกทุกคน จับมันไว้” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ “จับมันมาให้ไก้ ไม่ว่าจะต้องใช้สักกี่คน!” ทุกคนยกเว้นซีน่าและรูเบน ต่างวิ่งเข้าหาเฟนด์ ชายคนก่อนหน้านี้ลุกขึ้นจากพื้นและพุ่งเข้าไปหาเฟนด์ด้วยเช่น