บทที่ 261

“ผู้มีพระคุณทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่? เมื่อเช้านี้ที่สวนสัตว์ฉันเข้าใจเจตนาของคุณผิดจริงๆ ฉันคิดว่าคุณไม่ใช่หมอจึงไม่รู้วิธีรักษาลูกชายของฉัน น่าแปลกที่ตอนนี้ขาของลูกชายฉันดีขึ้นมากแล้ว เพราะเขาสามารถวิ่งและกระโดดได้!” คุณนายรอยส์พาลูกชายของเธอไปหาเฟนด์จากนั้นก็บอกลูกชายว่า “ไปขอบคุณคุณลุงคนนี้สิ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาลูกอาจจะตายไปแล้ว!” “ขอบคุณครับคุณลุง คุณสุดยอดมาก! ในอนาคตผมอยากจะแข็งแกร่งเหมือนคุณ!” “ขอบคุณที่ไล่เสือไปไม่งั้นผมตายแน่!” ลิตเติ้ลเจคมองไปที่เฟนด์ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเคารพและชื่นชม "อะไรนะ?!" คีตันหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถามอย่างใจจดใจจ่อ “ที่รัก ข-เขาคือผู้มีพระคุณที่จับเสือไซบีเรียนสองตัวด้วยมือเปล่า ที่คุณเล่าให้ผมฟังใช่ไหม?” คีตันกังวลมากถึงขนาดที่เสียงของเขาสั่น “ใช่แล้ว ฉันไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่ เกิดอะไรขึ้น?” คุณนายรอยส์ถามอย่างสงสัยหลังจากมองไปที่คนที่นอนอยู่บนพื้น “เข้าใจผิด มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด!” จากนั้นคีตันก็แนะนำพวกเขากับภรรยาของเขาอย่างระมัดระวังก่อนที่จะกล่าวขอโทษ “ผมไม่คิดว่าเขาจะเป็นผู้มีพระคุณที่ผมตามหามาตลอด!” “เป็นไปไม่ได้ เขาคือคนที่เอาชนะเ